Skip to content

Fresh life without pain

نوازین (بنفوتیامین)

نوازین با بهره‌گیری از تکنولوژی پیشرفته نوازین (بنفوتیامین)، با نفوذ عمیق در بافت‌های عصبی، رویکردی نوآورانه به مدیریت دردهای عصبی ارائه می‌دهد.

 نوازین(بنفوتیامین) در درمان دردهای نورپاتیک

نوازین(بنفوتیامین) به‌عنوان یک مشتق چربی‌دوست از تیامین، یک نوآوری مهندسی پزشکی است که قابلیت نفوذپذیری بالاتری به بافت‌های عصبی دارد. این ویژگی منحصر به فرد به نوازین امکان می‌دهد تا به‌طور مؤثر در درمان دردهای نورپاتیک عمل کند. نوازین(بنفوتیامین) با افزایش کارایی متابولیک سلول‌های عصبی و تسهیل در فرایند انرژی‌بخشی، به بازسازی و حفاظت از اعصاب کمک می‌کند. این فرآیند باعث کاهش علائم دردهای نورپاتیک شده و عملکرد عصبی بهبود می‌یابد.

فارماکولوژی نوازین(بنفوتیامین) در درمان دردهای نورپاتیک

نوازین(بنفوتیامین) یک مشتق از تیامین (ویتامین B1) است که با استفاده از تکنولوژی چربی‌دوست طراحی شده است تا جذب و دسترسی به بافت‌های عصبی را بهبود بخشد. این ویژگی باعث می‌شود که نوازین(بنفوتیامین) نسبت به تیامین معمولی مزایای قابل توجهی از نظر فراهمی زیستی داشته باشد و در درمان مشکلات عصبی، از جمله دردهای نورپاتیک، به طور موثرتری عمل کند.

  فارماکولوژی و متابولیسم نوازین(بنفوتیامین)

نوازین(بنفوتیامین) به‌عنوان یک مولکول  چربی دوست به راحتی از غشای سلولی عبور کرده و در سلول‌های هدف تبدیل به تیامین فعال می‌شود. این ویژگی به‌ویژه در سلول‌های عصبی مهم است زیرا تیامین فعال به عنوان یک کوآنزیم در واکنش‌های متابولیک مختلف، از جمله متابولیسم گلوکز و تولید انرژی، عمل می‌کند. نوازین(بنفوتیامین) با افزایش سطح تیامین در داخل سلول‌ها، عملکرد متابولیکی آنها را بهبود بخشیده و در نتیجه به حفظ سلامت عصبی و بازسازی اعصاب آسیب‌دیده کمک می‌کند.

نوازین برای درمان نوروپاتی

نقش در کاهش دردهای نوروپاتیک

دردهای نورپاتیک معمولاً ناشی از آسیب به اعصاب محیطی یا مرکزی هستند و با علائمی مانند سوزش، تیر کشیدن، و دردهای شدید همراه می‌شوند که می‌توانند به شدت کیفیت زندگی بیمار را تحت تأثیر قرار دهند. در این شرایط، نوازین(بنفوتیامین) با اثرات درمانی خاص خود به کاهش شدت این دردها کمک می‌کند. مکانیسم دقیق عمل نوازین(بنفوتیامین) در کاهش دردهای نورپاتیک هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما تحقیقات نشان می‌دهند که این ترکیب می‌تواند از طریق چندین مسیر به کاهش درد کمک کند:

افزایش متابولیسم گلوکز
نوازین(بنفوتیامین) با بهبود مصرف انرژی در سلول‌های عصبی، به حفظ سلامت و عملکرد آنها کمک می‌کند. این امر به‌ویژه در شرایطی مانند نوروپاتی دیابتی که عملکرد عصبی به شدت تحت تاثیر قرار گرفته، اهمیت دارد.
نوازین(بنفوتیامین) با خواص آنتی‌اکسیدانی خود، به کاهش آسیب‌های ناشی از استرس اکسیداتیو در سلول‌های عصبی کمک می‌کند. این استرس می‌تواند باعث تخریب سلول‌های عصبی و تشدید دردهای نوروپاتیک شود.
نوازین(بنفوتیامین) با افزایش سطح تیامین فعال در سلول‌های عصبی، موجب تقویت عملکرد آنها می‌شود. این به‌ویژه در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی که دچار اختلالات عملکرد عصبی هستند، تأثیرگذار است.

مقایسه نوازین(بنفوتیامین) با تیامین معمولی

یکی از مزایای عمده نوازین(بنفوتیامین) نسبت به تیامین معمولی، فراهمی زیستی بالاتر آن است. نوازین(بنفوتیامین) به دلیل خواص چربی‌دوستی خود به راحتی از غشاهای سلولی عبور کرده و در مقایسه با تیامین معمولی، می‌تواند با سرعت و کارایی

بیشتری به بافت‌های هدف برسد. این ویژگی به آن کمک می‌کند تا تأثیرات درمانی آن در کاهش دردهای نوروپاتیک، به‌ویژه در بیماران مبتلا به دیابت، بیشتر باشد.

شواهد بالینی و مطالعات

مطالعات متعدد نشان داده‌اند که نوازین(بنفوتیامین) می‌تواند به کاهش علائم نوروپاتی و دردهای نوروپاتیک کمک کند. به‌ویژه در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی، که دچار کاهش عملکرد عصبی و دردهای مزمن هستند، این ترکیب نشان داده است که با افزایش سطح تیامین فعال در سلول‌ها و بهبود متابولیسم گلوکز، اثرات درمانی قابل توجهی دارد

 

به‌عنوان مثال، تحقیقات در موش‌های دیابتی نشان داده‌اند که نوازین(بنفوتیامین) می‌تواند علائم نوروپاتی را کاهش داده و وضعیت عروقی را بهبود بخشد. این اثرات نشان می‌دهند که نوازین(بنفوتیامین) می‌تواند به‌عنوان یک گزینه درمانی مؤثر برای مدیریت دردهای نوروپاتیک و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت استفاده شود.

نتیجه گیری مقایسه بنفوتیامین با تیامین

نوازین(بنفوتیامین) با بهبود فراهمی زیستی، نفوذپذیری بالا و اثرات آنتی‌اکسیدانی، به‌ویژه در درمان دردهای نوروپاتیک و نوروپاتی‌های ناشی از دیابت، اثربخشی بالاتری نسبت به تیامین معمولی دارد. این ترکیب با تقویت عملکرد عصبی، کاهش استرس اکسیداتیو و افزایش متابولیسم گلوکز، به طور مؤثری به کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک می‌کند.

در نتیجه، استفاده از نوازین(بنفوتیامین) به‌عنوان یک درمان مکمل در بیماران مبتلا به دردهای نوروپاتیک می‌تواند راهی مؤثر برای مدیریت این دردها و بهبود وضعیت بالینی بیمار باشد. با توجه به شواهد علمی موجود، نوازین(بنفوتیامین) به‌عنوان یک گزینه درمانی امیدوارکننده در درمان دردهای نوروپاتیک و نوروپاتی‌های مرتبط با دیابت به‌طور فزاینده‌ای مورد توجه قرار گرفته است.

نقش نوازین(بنفوتیامین) در دیسکوپاتی

در دیسکوپاتی، که به علت آسیب‌های دیسک و فشار بر روی اعصاب رخ می‌دهد، نوازین(بنفوتیامین) با بهبود مصرف انرژی عصبی و ارتقا قابلیت بازسازی عصب‌ها مؤثر است. این تکنولوژی پیشرفته پزشکی کمک می‌کند تا سطح انرژی لازم برای بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده تامین شود، و عملکرد حرکتی و کیفی زندگی بیماران بهبود یابد. نوازین(بنفوتیامین) می‌تواند به عنوان بخشی از درمان جامع دیسکوپاتی استفاده شود.

تأثیر نوازین(بنفوتیامین) در کاهش دردهای کمر

نوازین(بنفوتیامین) با ترکیب خواص ضددردی و ضدالتهابی خود، محصولی کارآمد در مدیریت دردهای کمری محسوب می‌شود. تکنولوژی چربی‌دوست بودن این ماده باعث شده تا با جذب بهتر و سریع‌تر، اثرات تسکین درد موثرتری را فراهم کند. تحقیقات نشان می‌دهند که نوازین(بنفوتیامین) می‌تواند به‌طور معناداری به کاهش مدت درمان و بهبود نتایج کمک کند، بدون اینکه  بر ایمنی یا رضایت بیماران تأثیر منفی بگذارد.یکی از مهمترین مکانیسم های کاهش درد از طریق افزایش تولید و بهبود عملکرد سیستم گابارژیک و گلیسینرژیک به عنوان نوروترانسمیترهای مهاری در سیستم عصبی.

مرکزی خصوصا نخاع و شاخ قدامی آن می باشد از این طریق میتوند کرامپ ها و اسپاسم هایی که به دیسکوپاتی دامن میزنند را خثنی کرده و موجبات کاهش درد را فراهم کند.

گلیکاسیون و آسیب به اندوتلیوم در افراد دیابتی

گلیکاسیون یک فرآیند شیمیایی است که در آن مولکول‌های قند (به‌ویژه گلوکز) به پروتئین‌ها یا چربی‌ها متصل می‌شوند و این اتصالات باعث تولید محصولات گلیکوزیله می‌شود. در افراد مبتلا به دیابت، به دلیل بالا بودن سطح قند خون، این فرآیند شدیدتر و سریع‌تر انجام می‌شود. این محصولات گلیکوزیله در سراسر بدن، از جمله در اندوتلیوم عروقی (که پوشش داخلی رگ‌ها را تشکیل می‌دهد) رسوب می‌کنند و آسیب‌های قابل توجهی به بافت‌ها و اندام‌ها وارد می‌آورند.

فرآیند گلیکاسیون

گلیکاسیون به‌طور خاص به واکنش غیرآنزیمی بین قندهای ساده (مانند گلوکز) و اسیدهای آمینه موجود در پروتئین‌ها گفته می‌شود. این فرآیند منجر به تشکیل ترکیبات محصولات گلیکوزیله نهایی می‌شود که ساختار شیمیایی پیچیده‌ای دارند و می‌توانند ویژگی‌های طبیعی پروتئین‌ها را تغییر دهند.

در افراد دیابتی، به دلیل سطح بالای گلوکز در خون، این واکنش‌ها بیشتر و سریع‌تر رخ می‌دهند. محصولات گلیکوزیله نهایی می‌توانند به طور پایدار به پروتئین‌ها متصل شوند و آن‌ها را تغییر دهندگلیکاسیون یک فرآیند شیمیایی است که در آن مولکول‌های قند (به‌ویژه گلوکز) به پروتئین‌ها یا چربی‌ها متصل می‌شوند و این اتصالات باعث تولید محصولات گلیکوزیله می‌شود. در افراد مبتلا به دیابت، به دلیل بالا بودن سطح قند خون، این فرآیند شدیدتر و سریع‌تر انجام می‌شود. این محصولات گلیکوزیله در سراسر بدن، از جمله در اندوتلیوم عروقی (که پوشش داخلی رگ‌ها را تشکیل می‌دهد) رسوب می‌کنند و آسیب‌های قابل توجهی به بافت‌ها و اندام‌ها وارد می‌آورند.

محصولات گلیکوزیله و تأثیرات آن‌ها بر اندوتلیوم عروقی

اندوتلیوم عروقی یک لایه نازک از سلول‌های پوشاننده داخلی رگ‌های خونی است که نقش مهمی در حفظ سلامت سیستم عروقی و عملکرد رگ‌ها ایفا می‌کند. در شرایط نرمال، این لایه اندوتلیومی تنظیم‌کننده جریان خون، فشار خون، و لخته شدن خون است و مانع از تشکیل لخته‌های خونی درون رگ‌ها می‌شود.

اما در افراد دیابتی، محصولات گلیکوزیله نهایی که در اثر گلیکاسیون ایجاد می‌شوند، می‌توانند به اندوتلیوم آسیب برسانند و عملکرد طبیعی آن را مختل کنند.

این آسیب‌ها شامل موارد زیر است:

تخریب ساختار و عملکرد اندوتلیوم

محصولات گلیکوزیله می‌توانند با پروتئین‌های موجود در اندوتلیوم، به ویژه کلاژن و الاستین، که مسئول استحکام و کشسانی رگ‌ها هستند، واکنش نشان دهند و باعث تغییرات ساختاری شوند. این تغییرات می‌توانند به سختی و کاهش انعطاف‌پذیری رگ‌ها منجر شوند که نتیجه آن افزایش فشار خون و اختلال در جریان خون است.

محصولات گلیکوزیله می‌توانند از طریق گیرنده‌های خاص که بر روی سطح سلول‌های اندوتلیالی قرار دارند، سیگنال‌های التهابی ایجاد کنند. این سیگنال‌ها باعث ترشح مولکول‌های التهابی مانند سیتوکین‌ها و شیمیوتاکتیک‌ها می‌شوند که به نوبه خود موجب التهاب مزمن در دیواره رگ‌ها می‌شوند. التهاب مزمن به آسیب بیشتر به اندوتلیوم و افزایش ریسک بروز آترواسکلروز و بیماری‌های قلبی-عروقی منجر می‌شود.

نیتریک اکسید یک مولکول مهم است که توسط اندوتلیوم تولید می‌شود و مسئول گشاد شدن رگ‌ها و تنظیم جریان خون است. گلیکاسیون محصولات نیتریک اکسید را کاهش داده و به این ترتیب، توانایی رگ‌ها در گشاد شدن را کاهش می‌دهد. این فرآیند می‌تواند به افزایش مقاومت عروقی و افزایش فشار خون منجر شود.

محصولات گلیکوزیله می‌توانند فعالیت پلاکت‌ها را تحریک کرده و باعث تشکیل لخته‌های خونی در رگ‌ها شوند. این لخته‌ها می‌توانند به راحتی در رگ‌های خونی در داخل اندام‌ها حرکت کرده و باعث آسیب به اندام‌ها یا سکته‌های قلبی و مغزی شوند. این امر خطر بیماری‌های قلبی و سکته‌های مغزی را در افراد دیابتی به شدت افزایش می‌دهد.

عواقب گلیکاسیون در دیابت

در دیابت، به دلیل افزایش طولانی‌مدت سطح گلوکز در خون، فرآیند گلیکاسیون شدیدتر است و محصولات گلیکوزیله نهایی در اندام‌های مختلف بدن تجمع می‌یابند. برخی از عواقب مهم این فرآیند در افراد دیابتی عبارتند از:

اختلال در عملکرد قلب و عروق
با آسیب به اندوتلیوم و افزایش سختی رگ‌ها، فشار خون بالا و آترواسکلروز به وجود می‌آید که به نوبه خود خطر بیماری‌های قلبی-عروقی مانند سکته قلبی و نارسایی قلبی را افزایش می‌دهد

.

گلیکاسیون می‌تواند به بافت‌های کلیه آسیب وارد کرده و به نفروپاتی دیابتی منجر شود. این بیماری می‌تواند به تدریج عملکرد کلیه‌ها را کاهش داده و در نهایت منجر به نارسایی کلیه شود.
محصولات گلیکوزیله در عروق شبکیه چشم تجمع می‌کنند و باعث آسیب به رگ‌های خونی شبکیه می‌شوند که در نتیجه آن ممکن است کوری یا کاهش بینایی ایجاد شود.

تجمع محصولات گلیکوزیله در عروق کوچک عصبی می‌تواند به آسیب عصبی و اختلال در احساس و حرکت منجر شود که یکی از علائم شایع دیابت است.

ویژگی های نوازین

فراهمی زیستی بهتر نوازین

نوازین(بنفوتیامین) به دلیل خاصیت چربی‌دوست بودن، به راحتی از غشای سلولی عبور کرده و به سرعت به بافت‌ها و سلول‌های هدف می‌رسد. این ویژگی باعث می‌شود که میزان جذب آن به مراتب بیشتر از تیامین معمولی باشد. در نتیجه، نوازین(بنفوتیامین) به سرعت در بدن متابولیزه می‌شود و به فرم فعال خود تبدیل می‌گردد، بدون اینکه در خون تجمع زیادی پیدا کند. این موضوع باعث کاهش احتمال ایجاد عوارض جانبی، از جمله بوی بد بدن که ممکن است ناشی از متابولیت‌های جانبیمی باشد، میگردد..

خصوصیات خاص نوازین(بنفوتیامین) و اثرات جانبی کمتر

به طور کلی، نوازین(بنفوتیامین) به عنوان یک فرم اصلاح‌شده و بهبود یافته از تیامین، نسبت به تیامین معمولی اثرات جانبی کمتری دارد. این امر به دلیل طراحی شیمیایی این ترکیب است که به بدن کمک می‌کند تا آن را سریع‌تر و مؤثرتر استفاده کند، بدون اینکه نیاز به دوزهای زیاد باشد. این ویژگی در کاهش اثرات جانبی ناخوشایند مانند بوی بد بدن بسیار مؤثر است

تفاوت در نحوه جذب و متابولیسم

همچنین باید در نظر گرفت که نوازین(بنفوتیامین) به دلیل آنکه در بافت‌های چربی بیشتر ذخیره می‌شود و به نسبت تیامین معمولی نیاز به مقادیر کمتری دارد، بدن آن را به شکلی متفاوت و با کارایی بالاتر مصرف می‌کند. این تفاوت در جذب و متابولیسم باعث می‌شود که نه تنها احتمال ایجاد بوی بد بدن کاهش یابد، بلکه از بروز مشکلات دیگر مانند مشکلات گوارشی یا پوست نیز جلوگیری شود که ممکن است در اثر مصرف مقادیر بالای تیامین معمولی به وجود آید

متابولیسم و نحوه تجزیه نوازین(بنفوتیامین)

زمانی که تیامین معمولی در بدن تجزیه می‌شود، متابولیت‌هایی تولید می‌کند که ممکن است به صورت نامطلوبی در بدن تجمع کنند. این متابولیت‌ها می‌توانند منجر به تغییرات در فرآیندهای متابولیک شوند که در نهایت به بوی بدن مرتبط با مصرف تیامین معمولی منجر می‌شود. به طور خاص، ترکیبات آلی که در اثر تجزیه این ویتامین ایجاد می‌شوند می‌توانند در برخی افراد منجر به بوی نامطبوع بدن شوند. اما در مورد نوازین(بنفوتیامین)، به دلیل اینکه این ترکیب به طور مؤثری توسط بدن استفاده می‌شود و سریعاً در سلول‌های عصبی و بافت‌های دیگر جذب و متابولیزه می‌شود، احتمال تجمع این ترکیبات آلی کاهش یافته و بوی بد بدن به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.

تحقیقات نشان داده‌اند که بتاگلوکان‌ها می‌توانند از رشد و انتشار سلول‌های سرطانی جلوگیری کنند. این اثرات از طریق تقویت پاسخ‌های ایمنی بدن، به‌ویژه فعال‌سازی سلول‌های کشنده طبیعی و سلول‌های T، قابل توضیح هستند. وکسول نیز می‌تواند از طریق تقویت این مکانیسم‌ها به شناسایی و از بین بردن سلول‌های سرطانی کمک کند.

ویژگی‌های فردی و تفاوت‌های بیوشیمیایی

باید توجه داشت که اثرات جانبی و نحوه جذب و متابولیسم مواد مختلف در بدن می‌تواند به ویژگی‌های فردی افراد بستگی داشته باشد. برخی افراد ممکن است نسبت به تیامین معمولی حساسیت بیشتری داشته باشند و این حساسیت می‌تواند باعث تولید بوی نامطبوع بدن شود. اما در بیشتر افراد، نوازین(بنفوتیامین) به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد خود، اثرات جانبی کمتری دارد و باعث بوی بد بدن نمی‌شود

در مجموع، نوازین(بنفوتیامین) به دلیل فراهمی زیستی بالا، جذب سریع‌تر در بافت‌های عصبی و متابولیزه شدن مؤثرتر، به ندرت باعث بوی بد بدن می‌شود. این تفاوت‌ها در ویژگی‌های شیمیایی و بیوشیمیایی نوازین(بنفوتیامین) نسبت به تیامین معمولی، آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای درمان دردهای نوروپاتیک و دیگر مشکلات عصبی تبدیل کرده است.

سایر ویژگی های نوازین

  • جذب دسترسی زیستی و دسترسی سلولی بسیار بالاتراز تیامین
  • فعال کردن آنزیم ترنس کتولازسیصد درصد،که در متابولیسم گلوکز نقش به سزایی دارد. درحالیکه تیامین فقط 20 درصد آنزیم ترنس کتولاز را تحریک م کند.
  • پیک پلاسمایی پنج برابرنسبت به تیامین
  • قابلیت نفوذ پذیری بهتر به داخل غشای فسفولیپیدی نورون ها به دلیل چربی دوستی بالا
  • سایز مناسب قرص و سهولت بلع
  • بوی بد ب1 300 را ندارد

اندیکاسیون‌های اصلی نوازین عبارتند از

درمان نوروپاتی دیابتی

محصولات گلیکوزیله می‌توانند از طریق گیرنده‌های خاص که بر روی سطح سلول‌های اندوتلیالی قرار دارند، سیگنال‌های التهابی ایجاد کنند. این سیگنال‌ها باعث ترشح مولکول‌های التهابی مانند سیتوکین‌ها و شیمیوتاکتیک‌ها می‌شوند که به نوبه خود موجب التهاب مزمن در دیواره رگ‌ها می‌شوند. التهاب مزمن به آسیب بیشتر به اندوتلیوم و افزایش ریسک بروز آترواسکلروز و بیماری‌های قلبی-عروقی منجر می‌شود.

نیتریک اکسید یک مولکول مهم است که توسط اندوتلیوم تولید می‌شود و مسئول گشاد شدن رگ‌ها و تنظیم جریان خون است. گلیکاسیون محصولات نیتریک اکسید را کاهش داده و به این ترتیب، توانایی رگ‌ها در گشاد شدن را کاهش می‌دهد. این فرآیند می‌تواند به افزایش مقاومت عروقی و افزایش فشار خون منجر شود.

نوازین(بنفوتیامین) در درمان برخی بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون نیز مورد بررسی قرار گرفته است. برخی مطالعات نشان می‌دهند که نوازین(بنفوتیامین) ممکن است به محافظت از اعصاب کمک کند و فرایندهای التهابی و اکسیداتیو را که در این بیماری‌ها نقش دارند کاهش دهد. البته برای تایید این نتایج نیاز به تحقیقات بیشتر است.

نوازین(بنفوتیامین) در برخی از موارد برای بهبود زخم‌های دیابتی یا مشکلات پوستی مرتبط با کمبود تیامین و کاهش عملکرد طبیعی سلول‌های پوست به کار می‌رود. این فرمولاسیون به عنوان یک مکمل غذایی در بهبود روند التیام زخم‌ها و کاهش عوارض پوست نیز مؤثر است
نوازین(بنفوتیامین) ممکن است در برخی موارد برای درمان مشکلات گوارشی که ناشی از کمبود تیامین یا عملکرد ضعیف سیستم گوارشی است، استفاده شود. کمبود تیامین می‌تواند به مشکلاتی مانند بی‌اشتهایی، حالت تهوع و استفراغ منجر شود که مصرف نوازین(بنفوتیامین) می‌تواند به کاهش این علائم کمک کند
نوازین(بنفوتیامین) در برخی از موارد برای بهبود زخم‌های دیابتی یا مشکلات پوستی مرتبط با کمبود تیامین و کاهش عملکرد طبیعی سلول‌های پوست به کار می‌رود. این فرمولاسیون به عنوان یک مکمل غذایی در بهبود روند التیام زخم‌ها و کاهش عوارض پوست نیز مؤثر است
در افرادی که به سوء مصرف الکل مبتلا هستند، کمبود تیامین بسیار رایج است و می‌تواند منجر به مشکلات ذهنی مانند اختلالات حافظه و اختلالات روانی شود. نوازین(بنفوتیامین) به دلیل جذب بهتر در این افراد، می‌تواند به درمان و پیشگیری از آسیب‌های مغزی ناشی از سوء مصرف الکل کمک کند
نوازین(بنفوتیامین) در برخی از موارد برای بهبود زخم‌های دیابتی یا مشکلات پوستی مرتبط با کمبود تیامین و کاهش عملکرد طبیعی سلول‌های پوست به کار می‌رود. این فرمولاسیون به عنوان یک مکمل غذایی در بهبود روند التیام زخم‌ها و کاهش عوارض پوست نیز مؤثر است

نوازین(بنفوتیامین) ممکن است در بهبود عملکرد عضلات و کاهش مشکلات اسکلتی که به دلیل کمبود تیامین ایجاد می‌شوند، موثر باشد. این مکمل به ویژه در درمان مشکلاتی مانند ضعف عضلانی و دردهای عضلانی ناشی از کمبود تیامین یا آسیب عصبی استفاده می‌شود.

مقالات معتبر علمی