سکته مغزی یکی از اصلی ترین علل ناتوانی و مرگ و میر در سراسر جهان است. در بیماری سکته مغزی خونرسانی به سلول های عصبی دچار اختلال می شود که می تواند ناشی از انسداد عروق مغزی یا خونریزی مغزی باشد. اگر سکته مغزی کنترل نشود، در نهایت سلول های عصبی می میرند و عوارض جدی و جبران ناپذیری ایجاد می شود. اینجاست که اهمیت مراقبت دارویی بعد از سکته مغزی نمایان می شود.
درمان دارویی مناسب به بیماران کمک می کند که به وضعیت سلامتی خود برگردند. سه دسته دارو برای درمان سکته مغزی وجود دارد شامل دارو های ضد انعقاد، دارو های ضد پلاکت و استاتین ها. تشخیص بهترین دارو برای درمان سکته مغزی با توجه به شرایط بیمار و نظر پزشک انجام می شود. اما به طور کلی بهترین دارو برای بیماری سکته مغزی، دارویی است که علت سکته مغزی را برطرف کند و از وقوع مجدد آن جلوگیری کند.
بعد از سکته مغزی چه اتفاقی می افتد؟
حتما برای شما هم سوال است که بعد از سکته مغزی چه اتفاقی برای بیمار می افتد و بیمار در چه وضعیتی قرار می گیرد. اغلب افرادی که دچار سکته مغزی می شوند، عوارض جسمی و عصبی مختلفی را تجربه می کنند که این عوارض با توجه به شدت سکته مغزی و بخش آسیب دیده می توانند موقت یا دائمی باشند. مراقبت دارویی مناسب بعد از سکته مغزی می تواند تا حدی به بهبود این عوارض کمک کند.
عوارض حسی
معمولا بعد از وقوع سکته مغزی، بیماران نسبت به دما، محرک ها و لمس حساسیت کمتری نشان می دهند. همچنین بیمار نسبت به موقعیت و حرکات اندام ها اظهار بی اطلاعی می کند و گاها از احساسات غیر عادی روی پوست یا یکی از اندام ها شکایت می کند.
عوارض حرکتی
حدود سه چهارم افرادی که دچار سکته مغزی می شوند، ضعف عضلات و افتادگی پا در هنگام راه رفتن را تجربه می کنند.
ناتوانی در بلع غذا و سخن گفتن
معمولا بیماران بعد از سکته مغزی در درک گفتار و سخن گفتن دچار مشکل می شونند. همچنین این بیماران دارای مشکلات بلع از جمله وارد شدن غذا به نای، سرفه، احساس گیر کردن غذا در گلو و بالا آوردن غذا پس از بلع هستند.
بی اختیاری ادرار
افرادی که سکته مغزی را تجربه را کرده اند، ممکن است به دو نوع بی اختیاری ادراری مبتلا شوند که این وضعیت را می توان با مراقبت دارویی بعد از سکته مغزی کنترل کرد. در بی اختیاری عملکردی بیماران در رفتن به سرویش بهداشتی و درآوردن لباس های خود ناتوان هستند. در بی اختیاری رفلکس بیماران بدون اینکه متوجه شوند ادرار می کنند.
عفونت مجاری ادراری
یکی از عوارض سکته مغزی، عفونت در بخش های مختلف سیستم ادراری است. این عفونت غالبا ناشی از وجود باکتری در سیستم ادراری است و با ادرار کدر، خون در ادرار، سوزش و درد هنگام ادرار کردن و احساس درد و فشار در بخش پایینی شکم همراه است.
علاوه بر عوارض توضیح داده شده، عوارضی چون زخم بستر، سفت شدن غیر عادی عضلات، از دست دادن حافظه، افسردگی، ادم مغزی، عفونت ریه، تشنج و ترومبوز وریدی عمقی نیز بعد از وقوع سکته مغزی اتفاق می افتند.
بیمار سکته مغزی چند سال عمر می کند؟
طول عمر بیماران مبتلا به سکته مغزی به مراقبت دارویی مناسب بعد از سکته مغزی و عواملی مثل نوع سکته مغزی، سن بیمار، وضعیت سلامت عمومی بیمار و شدت سکته مغزی بستگی دارد. اگر بیماران دچار علائم مرگ بعد از سکته مغزی شوند، طول عمر کمی خواهند داشت. منظور از علائم مرگ بعد از سکته مغزی اختلال در عملکرد های حیاتی بدن مثل ضربان قلب و تنفس است.
درصد مرگ و میر ناشی از سکته مغزی هموراژیک دو برابر سکته مغزی ایسکمیک است. بیمارانی که هنگام سکته مغزی به بیماری های حاد دیگری مثل بیماری های مغزی و بیماری های قلبی-عروقی مبتلا هستند، معمولا بیشتر از 3 سال زنده نمی مانند. همچنین بیماران مسن (70 سال به بالا) شانس بهبود و طول عمر کمتری نسبت به بیماران جوان (30 تا 40 سال) دارند.
مصرف دارو بعد از گذشت چه مدت از سکته مغزی ممنوع است؟
اینکه مراقبت دارویی بعد از سکته مغزی چه زمانی آغاز شود و تا کی ادامه یابد، بسته به نوع سکته مغزی (هموراژیک یا ایسکمیک) و نوع دارو متفاوت است. در سکته ایسکمیک داروی ترومبولیتیک مثل آلتپاز یا tPA حداکثر تا 4.5 ساعت پس از شروع علائم استفاده می شود. مصرف این دارو بعد از 4.5 ساعت خطر خونریزی مغزی را افزایش می دهد و ممنوع است.
دارو های دیگر مثل داروی ضد لخته در سکته مغزی در ساعات و روز های بعد از سکته مغزی قابل استفاده هستند. در سکته هموراژیک مصرف دارو های ضد پلاکت مثل آسپرین یا ضد انعقاد مثل وارفارین ممنوع است زیرا ممکن است خونریزی را تشدید کنند. این محدودیت ها معمولا در مراحل اولیه پس از سکته اعمال می شوند.
لیست دارو های سکته مغزی
مراقبت دارویی بعد از سکته مغزی با هدف ممانعت از تشکیل لخته های خونی و بهبود جریان خون به مغز مورد استفاده قرار می گیرند. دارو های سکته مغزی در چهار گروه تقسیم بندی می شوند، شامل:
دارو های ترومبولیتیک
دارو های ترومبولیتیک به منظور از بین بردن لخته های خونی موجود در عروق و بازگرداندن جریان خون طبیعی به مغز در سکته های ایسکمیک استفاده می شوند.
دارو های ضد پلاکت
دارو های ضد پلاکت از چسبیدن پلاکت ها به هم ممانعت می کند و تشکیل لخته های جدید را مهار می کند.
دارو های ضد انعقاد
دارو های ضد انعقاد انعقاد خون را کاهش می دهند و از تشکیل لخته های جدید جلوگیری می کنند.
دارو های استاتین
دارو های استاتین با کاهش سطح کلسترول خون، از تشکیل پلاک های چربی در عروق ممانعت می کند.
این چهار گروه دارویی بیشتر برای درمان گرفتگی رگ های مغزی استفاده می شوند. اما بهترین مراقبت دارویی بعد از سکته مغزی، داروی جدید درمان سکته مغزی است. رویکرد این دارو این است که عوارض ناشی از سکته مغزی را کاهش دهد و از وقوع مجدد این بیماری جلوگیری کند.
نام این دارو لیتکور یا سیتی کولین است که امروزه توسط متخصصان مغز و اعصاب برای بهبود عوارض ناشی از سکته مغزی و جلوگیری از وقوع مجدد سکته مغزی تجویز می شود. داروی سیتی کولین یا لیکتور به شکل های قرص لیتکور، ویال خوراکی لیتکور، آمپول سیتی کولین (آمپول Citicoline) در داروخانه ها موجود است.
جمع بندی
سکته مغزی به عنوان سومین عامل مرگ و میر در سراسر جهان شناخته می شود. این بیماری در صورت عدم درمان منجر به عوارض دائمی و برگشت ناپذیر می شود. مراقبت دارویی مناسب بعد از سکته مغزی برای کنترل عوارض ناشی از این بیماری بسیار اهمیت دارد. برای آشنایی بیشتر با دارو های سکته مغزی و قیمت آنها می توانید به سایت هلیوس فارمد مراجعه کنید.
