دسته: عمومی

سکته مغزی یکی از جدی‌ترین شرایط پزشکی است که می‌تواند منجر به اختلالات حرکتی، حسی و شناختی شود. فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی، نقش کلیدی در بازیابی استقلال فرد و بهبود کیفیت زندگی دارد. تمرینات فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی  باید به صورت تدریجی و متناسب با سطح توانایی بیمار طراحی شوند. ترکیب تمرینات تعادلی، راه‌رفتن و تقویت اندام فوقانی می‌تواند به بیماران کمک کند تا عملکرد حرکتی خود را بهبود بخشند و کیفیت زندگی بهتری داشته باشند. مهم است که این تمرینات تحت نظر فیزیوتراپیست و به صورت منظم انجام شوند تا بهترین نتایج حاصل شود.

فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی چه زمانی شروع می شود؟

برخلاف تصور عمومی، فرآیند توانبخشی باید ظرف 24 تا 48 ساعت پس از سکته و به محض تثبیت وضعیت بیمار آغاز گردد. مطالعات نشان می‌دهند که شروع زودهنگام فیزیوتراپی  بعد از سکته مغزی حتی در ICU می‌تواند‌ از عوارض بستری طولانی‌مدت (مانند زخم بستر و لخته خون) جلوگیری کند و نوروپلاستیسیتی (توانایی مغز در سازماندهی مجدد سلول‌های سالم) را تحریک نماید.

 

 فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی: مراحل و روش‌های توانبخشی

برنامه‌های توانبخشی پس از سکته معمولاً در سه فاز اصلی انجام می‌شود که هر کدام اهداف و روش‌های درمانی خاصی دارند.

 1. فاز حاد (هفته اول پس از سکته)

در این مرحله، بیمار معمولاً در بیمارستان تحت نظر است و فیزیوتراپیست بر پیشگیری از عوارض ناشی از بی‌حرکتی تمرکز می‌کند. از آنجا که بیمار ممکن است توانایی حرکت فعال نداشته باشد، فیزیوتراپیست با انجام حرکات غیرفعال (Passive ROM) دامنه حرکتی مفاصل را حفظ کرده و از سفتی عضلات و مفاصل جلوگیری می‌کند. همچنین، در برخی موارد از داروهایی مانند سیتی کولین برای بهبود جریان خون مغزی و تسریع ترمیم سلول‌های عصبی استفاده می‌شود. این مرحله پایه‌ای برای مراحل بعدی توانبخشی است.

 

 2. فاز تحت‌حاد (1 تا 3 ماه پس از سکته)

با تثبیت وضعیت بیمار، تمرینات فعال فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی با کمک فیزیوتراپیست آغاز می‌شود. در این مرحله، بیمار به‌تدریج یاد می‌گیرد که کنترل حرکتی خود را بازیابد. تمرینات بر بهبود تعادل، انتقال وزن و راه‌اندازی بیمار متمرکز است. استفاده از وسایل کمکی مانند واکر یا عصا به بیمار کمک می‌کند تا بتواند حرکات اولیه مانند ایستادن و راه رفتن را انجام دهد. این مرحله بسیار حیاتی است، چرا که پیشرفت بیمار در این دوره تعیین‌کننده میزان استقلال او در آینده خواهد بود.

 

 3. فاز مزمن (3 ماه به بعد پس از سکته)

در این مرحله، بیمار وارد فاز پیشرفته‌تر توانبخشی می‌شود و تمرینات به سمت بهبود عملکردهای پیچیده‌تر مانند راه رفتن روی تردمیل با حمایت وزن یا تحریک الکتریکی عملکردی (FES) سوق داده می‌شود. هدف اصلی از فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی در این مرحله، افزایش استقلال بیمار و بازگشت هرچه بیشتر به زندگی روزمره است. در برخی موارد، از تکنولوژی‌های مدرن مانند ربات‌های توانبخشی نیز استفاده می‌شود تا دقت و سرعت بهبودی افزایش یابد.

 

 بهترین تمرینات فیزیوتراپی برای بیماران سکته مغزی

سکته مغزی می‌تواند منجر به ضعف عضلانی، کاهش تعادل و اختلال در هماهنگی حرکتی شود. فیزیوتراپی با استفاده از تمرینات هدفمند، به بیماران کمک می‌کند تا توانایی‌های حرکتی خود را بازیابند و استقلال بیشتری در انجام فعالیت‌های روزمره داشته باشند. انتخاب تمرینات مناسب بر اساس شرایط هر بیمار و مرحله بهبودی او صورت می‌گیرد.

 1. تمرینات تعادلی

یکی از مهم‌ترین چالش‌های بیماران سکته مغزی، اختلال در تعادل است که می‌تواند خطر افتادن را افزایش دهد. تمرینات تعادلی به بهبود کنترل پوسچرال و افزایش اعتماد به نفس بیمار کمک می‌کنند.

• ایستادن با کمک میله (Parallel Bars)

این تمرین برای تقویت واکنش‌های تعادلی و افزایش تحمل وزن روی اندام مبتلا طراحی شده است. بیمار با گرفتن میله‌های موازی، تلاش می‌کند وزن خود را به طور مساوی روی هر دو پا توزیع کند. فیزیوتراپیست می‌تواند با تغییر وضعیت دست‌ها یا کاهش حمایت، چالش تمرین را افزایش دهد.

 

• رسیدن به اشیاء (Reaching Exercises)

در این تمرین فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی، بیمار باید در حالت ایستاده یا نشسته به سمت اشیاء در جهات مختلف (جلو، طرفین، بالا) دست دراز کند. این حرکت به بهبود تحمل وزن روی اندام تحتانی و تقویت عضلات تنه کمک می‌کند. با پیشرفت بیمار، می‌توان فاصله شیء را بیشتر کرد تا چالش تمرین افزایش یابد.

 

 2. تمرینات راه‌رفتن

بازتوانی راه‌رفتن پس از سکته مغزی یکی از اهداف اصلی فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی است. این تمرینات به بیمار کمک می‌کند تا الگوی طبیعی راه‌رفتن را بازیابد.

 

• تردمیل با حمایت وزن (Body Weight Support Treadmill Training – BWSTT)

این روش برای بیمارانی که قادر به تحمل کامل وزن بدن خود نیستند، بسیار مفید است. سیستم BWSTT با استفاده از یک کمربند مخصوص، بخشی از وزن بیمار را کاهش می‌دهد تا او بتواند با فشار کمتر روی تردمیل راه برود. این تکنیک به بهبود الگوی راه‌رفتن و افزایش استقامت کمک می‌کند.

 

• تحریک الکتریکی عملکردی (Functional Electrical Stimulation – FES)

در این روش، الکترودهایی روی عضلات فلج یا ضعیف شده قرار می‌گیرند و جریان الکتریکی ملایمی به آن‌ها اعمال می‌شود تا در حین راه‌رفتن یا حرکت، انقباض عضلانی ایجاد شود. FES به ویژه برای بیمارانی که دچار افتادگی پا (Foot Drop) هستند، بسیار مؤثر است و به آن‌ها کمک می‌کند بهتر قدم بردارند.

3. تمرینات اندام فوقانی

بسیاری از بیماران پس از سکته دچار ضعف یا فلج در یک طرف بدن (همی‌پلژی) می‌شوند. تمرینات مخصوص اندام فوقانی به بازگرداندن عملکرد دست و بازو کمک می‌کنند.

 

• درمان حرکت اجباری (Constraint-Induced Movement Therapy – CIMT)

در این روش، اندام سالم (دست غیرآسیب‌دیده) با استفاده از یک دستکش یا آتل محدود می‌شود تا بیمار مجبور شود از دست آسیب‌دیده استفاده کند. این تکنیک فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی به بازآموزی مغز و بهبود کنترل حرکتی کمک می‌کند. CIMT معمولاً برای بیمارانی که مقداری حرکت در دست مبتلا دارند، مناسب است.

 

• تمرینات تقویتی با کش‌های مقاومتی (TheraBand Exercises)

کش‌های مقاومتی با شدت‌های مختلف (از سبک تا سنگین) برای تقویت تدریجی عضلات دست و بازو استفاده می‌شوند. بیمار می‌تواند حرکاتی مانند خم و راست کردن آرنج، باز کردن شانه و چرخش مچ را با کش انجام دهد. این تمرینات به افزایش قدرت و انعطاف‌پذیری عضلات کمک می‌کنند.

 

داروهای کمکی در کنار فیزیوتراپی

برخی داروها در کنار فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی می‌توانند روند بهبودی پس از سکته را تسریع کنند:

دارو	نقش در بهبودی
سیتی کولین (Citicoline)	بهبود جریان خون مغزی و ترمیم غشای سلول‌های عصبی
لیکتور (Lictor)	حاوی ترکیبات ضدالتهاب برای کاهش آسیب عروق مغزی.
ویتامین‌های گروه B	کاهش دمانس عروقی و بهبود عملکرد شناختی پس از سکته

⚠️ هشدار: مصرف این داروها حتماً باید تحت نظر پزشک باشد.

 

فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی در منزل: مزایا و چالش‌ها

برای بسیاری از بیماران، مراجعه به کلینیک دشوار است. فیزیوتراپی در منزل می‌تواند:

• از نظر روحی به بیمار کمک کند
• موجب کاهش استرس ناشی از ترافیک و محیط بیمارستان شود
• خطر عفونت‌های بیمارستانی را کاهش دهد.

نکات کلیدی برای خانواده‌ها:

• محیط خانه را ایمن کنید (حذف فرش‌های لغزنده، نصب میله‌های حمایت کننده).
• بیمار را به انجام تمرینات روزانه تشویق نمایید.
• دستورالعمل ها را طبق دستور فیزیوتراپیست دنبال کنید
• به بیمار فشار بیش از حد وارد نکنید

 

چرا فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی  ضروری است؟

• بازیابی حرکات از دست رفته از طریق نوروپلاستیسیتی.
• پیشگیری از عوارض ثانویه مانند زخم بستر و اسپاسم عضلانی.
• بهبود کیفیت زندگی و بازگشت به فعالیت‌های روزمره.

 

نتیجه‌گیری 

فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی  یک فرآیند تدریجی و برنامه‌ریزی‌شده است که در هر مرحله اهداف خاصی را دنبال می‌کند. شروع زودهنگام فیزیوتراپی و پیگیری منظم آن می‌تواند به بیماران کمک کند تا عملکردهای حرکتی خود را بازیابند و کیفیت زندگی بهتری داشته باشند. همکاری بین تیم پزشکی، فیزیوتراپیست و خانواده بیمار در این مسیر بسیار حائز اهمیت است.

 

 

 

 

گلو درد یکی از شایع‌ترین علائم بیماری‌های تنفسی است که هم در کودکان و هم در بزرگسالان مشاهده می‌شود. در حالی که بسیاری از افراد برای درمان سریع‌تر به آنتی‌بیوتیک‌ها روی می‌آورند، داروهای گیاهی مانند پلارژین (Pelargonium sidoides) نیز به عنوان یک گزینه طبیعی و کم‌عارضه مطرح شده‌اند. اما تفاوت تفاوت پلارژین با آنتی‌بیوتیک در درمان گلو درد در چیست؟

پلارژین یک داروی گیاهی است که از عصاره ریشه گیاه پلارگونیوم تهیه می‌شود و خواص ضدویروسی، ضدباکتریایی و تقویت‌کننده سیستم ایمنی دارد . در مقابل، آنتی‌بیوتیک‌ها مانند آموکسی‌سیلین فقط روی عفونت‌های باکتریایی مؤثرند و در برابر ویروس‌ها بی‌فایده هستند.

تفاوت پلارژین با آنتی‌بیوتیک در درمان گلو درد این است که شربت پلارژین یک گزینه مناسب برای درمان علائم سرماخوردگی و عفونت‌های ویروسی تنفسی است، در حالی که آنتی‌بیوتیک‌ها فقط در موارد عفونت باکتریایی ثابت‌شده کاربرد دارند. در صورت تداوم علائم بیش از ۳-۵ روز یا مشاهده تب بالا و چرک گلو، مراجعه به پزشک ضروری است.

شربت پلارژین برای چی خوبه؟

شربت پلارژین با نام تجاری Plargine یک داروی گیاهی با ترکیبات مؤثر مانند عصاره پلارگونیوم (Pelargonium sidoides) و عسل است که در درمان گلودرد و عفونت‌های تنفسی فوقانی کاربرد دارد. این دارو در اشکال مختلف از جمله شربت پلارژین، قطره پلارژین کیدز و قرص تولید می‌شود و با مکانیسم‌های زیر به بهبود علائم کمک می‌کند:

 خواص درمانی پلارژین

• ضدویروس و ضدباکتری: ترکیبات فعال پلارژین مانع چسبندگی باکتری‌ها و ویروس‌ها به سلول‌های مجاری تنفسی می‌شوند و از گسترش عفونت جلوگیری می‌کنند.
• تقویت سیستم ایمنی: این دارو با تحریک ماکروفاژها (سلول‌های دفاعی بدن)، پاسخ ایمنی را تقویت کرده و به مبارزه با عوامل بیماری‌زا کمک می‌کند.
• کاهش التهاب و تسکین گلو درد: پلارژین با خاصیت ضدالتهابی، تورم و درد گلو را کاهش می‌دهد و به ویژه در گلودردهای ویروسی مؤثر است.
• رقیق‌کننده مخاط و بهبود سرفه: با کاهش غلظت ترشحات تنفسی، به دفع راحت‌تر خلط و کاهش سرفه‌های ناشی از سرماخوردگی یا برونشیت کمک می‌کند.

 

موارد مصرف شربت پلارژین

• درمان سرماخوردگی و آنفولانزا علائم مانند آبریزش بینی، سرفه، عطسه
• درمان گلو درد و سرفه به‌ویژه در عفونت‌های ویروسی
• بهبود برونشیت و سینوزیت کمک به رفع التهاب و ترشحات
• کمک به درمان عفونت‌های خفیف تنفسی در کودکان تحت نظر پزشک

نحوه مصرف قطره پلارژین برای کودکان

قطره پلارژین کیدز (Pelargonium sidoides) عمدتاً برای درمان عفونت‌های تنفسی فوقانی مانند سرماخوردگی، گلو درد و سرفه در کودکان استفاده می‌شود. دوز مصرفی این دارو به سن کودک بستگی دارد:

• برای نوزاد ۴ ماهه به بالا: معمولاً ۱۰ قطره، ۳ بار در روز (هر ۸ ساعت یکبار) توصیه می‌شود.
• برای کودکان بزرگ‌تر: دوز ممکن است تا ۲۰ قطره، ۳ بار در روز افزایش یابد.

توجه: مصرف قطره پلارژین برای نوزادان زیر ۴ ماه (مثل نوزاد دو ماهه) بدون تجویز پزشک توصیه نمی‌شود، زیرا سیستم ایمنی نوزادان بسیار حساس است و ممکن است به برخی ترکیبات واکنش نشان دهد.

عوارض و فواید شربت پلارژین کیدز

شربت پلارژین کیدز (Pelargine Kids Syrup) یک داروی گیاهی حاوی عصاره ریشه پلارگونیوم سیدوییدز و عسل است که برای درمان گلودرد، علائم سرماخوردگی و عفونت‌های تنفسی در کودکان ۱ تا ۱۲ سال استفاده می‌شود. این شربت با تقویت سیستم ایمنی، کاهش التهاب گلو و رقیق کردن ترشحات تنفسی به بهبود سرفه، آبریزش بینی و گلودرد کمک می‌کند . از فواید آن می‌توان به کاهش مدت زمان بیماری (تا ۳۰٪ در برخی مطالعات) و عدم ایجاد خواب‌آلودگی اشاره کرد . اما ممکن است در برخی کودکان عوارضی مانند ناراحتی معده، تهوع یا اسهال ایجاد کند. همچنین به دلیل وجود عسل، برای کودکان زیر یک سال و افراد مبتلا به دیابت یا حساسیت به عسل مناسب نیست . توجه داشته باشید که این شربت جایگزین آنتی‌بیوتیک نیست و در عفونت‌های باکتریایی شدید (مثل تب بالا یا چرک گلو) باید با مشورت پزشک از داروهای دیگر استفاده شود.

 

چه زمانی از پلارژین و چه زمانی از آنتی‌بیوتیک استفاده کنیم؟

درمان مناسب بیماری‌های شایع مانند سرماخوردگی، گلودرد و عفونت‌های تنفسی به تشخیص صحیح علت بیماری (ویروسی یا باکتریایی) بستگی دارد. انتخاب داروی نادرست نه تنها بهبودی ایجاد نمی‌کند، بلکه ممکن است باعث عوارض یا مقاومت دارویی شود. پلارژین (ترکیبی از آنتی‌هیستامین، ضداحتقان و مسکن) و آنتی‌بیوتیک‌ها هر کدام در شرایط خاصی تجویز می‌شوند.

 

موارد ترجیح پلارژین

پلارژین یک داروی علامت‌محور است و زمانی استفاده می‌شود که علائم ناشی از عفونت ویروسی باشند، مانند:

• سرماخوردگی ویروسی آبریزش بینی، سرفه خشک، عطسه
• گلودرد خفیف بدون تب بالا یا چرک واضح روی لوزه‌ها.

کودکان (به‌ویژه نوزادان بالای ۴ ماه) تحت نظر پزشک، زیرا قطره پلارژین به کاهش علائم مانند احتقان بینی کمک می‌کند.
پلارژین با ترکیب آنتی‌هیستامین و ضداحتقان، علائم را تسکین می‌دهد اما بر عامل بیماری تأثیر ندارد.

 

موارد نیاز به آنتی‌بیوتیک

آنتی‌بیوتیک‌ها فقط برای عفونت‌های باکتریایی مؤثرند و باید با تشخیص پزشک مصرف شوند، مانند:

• عفونت باکتریایی ثابت‌شده مثل گلودرد استرپتوکوکی با تست مثبت.
• تب بالا + چرک گلو لوزه‌های متورم با نقاط سفید یا زرد

 

اصلی ترین تفاوت پلارژین و آنتی‌بیوتیک در درمان گلو درد

معیار مقایسه	پلارژین	آنتی‌بیوتیک
نوع درمان	گیاهی، ایمن‌تر برای کودکان	شیمیایی، عوارض بیشتر
مؤثر بر ویروس	✅ بله	❌ خیر
مؤثر بر باکتری	✅ محدود (ضد چسبندگی)	✅ بله
عوارض جانبی	کم (حساسیت گوارشی نادر)	زیاد (اسهال، مقاومت دارویی)
مدت درمان	۷-۱۰ روز	۵-۱۴ روز بسته به نوع آنتی‌بیوتیک
مناسب برای نوزادان	✅ (قطره پلارژین کیدز از ۶ ماهگی)	❌ (نیاز به نسخه دقیق)

 

تفاوت پلارژین با آنتی‌بیوتیک در درمان گلو درد: کدام یک بهتر است؟

• پلارژین: یک داروی گیاهی است که بیشتر در عفونت‌های ویروسی (مانند سرماخوردگی) استفاده می‌شود و با تقویت سیستم ایمنی و کاهش التهاب به بهبود علائم کمک می‌کند.
• پلارژین گزینه ایمن‌تر و طبیعی‌تر برای سرماخوردگی‌های ویروسی و گلو دردهای خفیف است.
• آنتی‌بیوتیک‌ها فقط در عفونت‌های باکتریایی مؤثرند و باید با تشخیص پزشک مصرف شوند.
• آنتی‌بیوتیک: فقط روی عفونت‌های باکتریایی (مثل گلودرد چرکی ناشی از استرپتوکوک) مؤثر است و نباید خودسرانه مصرف شود.
• برای نوزادان، قطره پلارژین کیدز می‌تواند جایگزین مناسبی باشد، اما در صورت تب یا بدحالی، مراجعه به پزشک ضروری است .
• اگر علائم کودک پس از ۳-۴ روز بهبود نیافت یا تب بالا و چرک گلو مشاهده شد، حتماً به پزشک مراجعه کنید تا در صورت نیاز آنتی‌بیوتیک تجویز شود.

 

نکته پایانی
همیشه پیش از مصرف داروها به تفاوت بین عفونت‌های ویروسی و باکتریایی توجه کنید. در صورت تردید یا تشدید علائم، حتماً با پزشک مشورت نمایید.

 

بیماری آلزایمر به عنوان شایع‌ترین نوع بیماری دمانس مغزی، سالانه میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری با تخریب پیشرونده سلول‌های عصبی، به ویژه در حافظه کوتاه‌مدت، زندگی بیماران و خانواده‌هایشان را دچار چالش می‌کند. در سال‌های اخیر، پیشرفت‌های چشمگیری در توسعه جدیدترین داروی آلزایمر صورت گرفته است که نویدبخش کاهش روند تخریب عصبی و بهبود کیفیت زندگی بیماران است. این مقاله به بررسی تاثیر داروهای جدید آلزایمر روی حافظه کوتاه‌مدت می‌پردازد و آخرین دستاوردهای پزشکی، از جمله داروهای آلزایمر در سالمندان که تأییدشده و در حال آزمایش است را معرفی می‌کند.

جدیدترین لیست داروهای آلزایمر
درمان آلزایمر همواره یکی از چالش‌برانگیزترین حوزه‌های پزشکی بوده است. لیست داروهای آلزایمر شامل ترکیباتی است که عمدتاً بر دو مکانیسم اصلی بیماری تمرکز دارند: کاهش تجمع پلاک‌های آمیلوئید بتا و تنظیم انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند استیل‌کولین و گلوتامات. در ادامه تاثیر داروهای جدید آلزایمر روی حافظه کوتاه‌مدت را بررسی می کنیم:

داروهای مهارکننده کولین‌استراز
این گروه از داروهای آلزایمر در سالمندان، از جمله دونپزیل (آریسپت)، ریواستیگمین و گالانتامین، با جلوگیری از تجزیه استیل‌کولین، به بهبود ارتباط بین سلول‌های عصبی کمک می‌کنند. مطالعات نشان داده‌اند که این داروها می‌توانند پیشرفت علائم آلزایمر، به ویژه حافظه کوتاه‌مدت، را در مراحل خفیف تا متوسط بیماری کند.

ممانتین: تنظیم‌کننده گلوتامات
ممانتین با مهار گیرنده‌های NMDA، از اثرات سمی گلوتامات اضافی بر سلول‌های عصبی جلوگیری می‌کند. این دارو اغلب در مراحل متوسط تا شدید آلزایمر تجویز می‌شود و می‌تواند به حفظ عملکردهای شناختی، از جمله یادآوری رویدادهای اخیر، کمک کند.

ترکیب دونپزیل و ممانتین
این داروی ترکیبی برای بیمارانی طراحی شده است که در مراحل پیشرفته‌تر بیماری قرار دارند. تاثیر داروهای جدید آلزایمر روی حافظه کوتاه‌مدت شامل استیل‌کولین و گلوتامات، در مقایسه با مصرف تک‌دارویی بسیار قوی تر است

سیتی کولین و نقش آن در سلامت مغز
سیتی کولین (Citicoline) که با نام‌های تجاری مختلفی مانند لیکتور نیز شناخته می‌شود، یک ترکیب طبیعی است که به عنوان پیش‌ساز فسفاتیدیل کولین – یکی از اجزای اصلی غشای سلول‌های عصبی – عمل می‌کند. این دارو به اشکال مختلفی از جمله قرص لیکتور، ویال خوراکی لیکتور و آمپول سیتی کولین در دسترس است و در درمان اختلالات شناختی مانند بیماری دمانس مغزی و آلزایمر مورد استفاده قرار می‌گیرد .
مطالعات در خصوص تاثیر داروهای جدید آلزایمر روی حافظه کوتاه‌مدت نشان می دهد مکانیسم اثر سیتی کولین شامل تحریک سنتز فسفولیپیدهای غشای سلولی، افزایش تولید استیل‌کولین (یک انتقال‌دهنده عصبی حیاتی برای حافظه) و بهبود متابولیسم انرژی مغز است که همگی می‌توانند به بهبود عملکرد شناختی به ویژه حافظه کوتاه‌مدت کمک کنند .
مطالعات دیگری در خصوص داروهای آلزایمر در سالمندان نشان داده‌اند که داروی سیتی کولین می‌تواند با بهبود انتقال عصبی و محافظت از نورون‌ها در برابر آسیب‌های اکسیداتیو، تأثیر مثبتی بر این نوع حافظه داشته باشد.
یک مطالعه سیستماتیک که در سال 2020 منتشر شد، نشان داد که استفاده از سیتی کولین به عنوان درمان کمکی همراه با مهارکننده‌های کولین استراز (داروهای استاندارد آلزایمر) منجر به بهبود نمرات آزمون‌های شناختی از جمله ارزیابی‌های حافظه کوتاه‌مدت پس از 3 تا 9 ماه درمان شده است.
این یافته‌ها حاکی از آن است که آمپول citicoline ممکن است به عنوان یک گزینه درمانی مکمل در مدیریت اختلالات حافظه مرتبط با آلزایمر مفید باشد.

فرم‌های دارویی و پروتکل‌های درمانی سیتی کولین
سیتی کولین در ایران به چندین شکل دارویی موجود است که هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند:
قرص سیتی کولین: معمولاً با دوز 500-1000 میلی‌گرم در روز تجویز می‌شود و برای استفاده طولانی‌مدت در بیماران مبتلا به اختلالات شناختی خفیف تا متوسط مناسب است.
ویال خوراکی لیکتور: این شکل دارویی برای بیمارانی که در بلع قرص مشکل دارند طراحی شده و می‌تواند با دوزهای مشابه قرص مورد استفاده قرار گیرد.
آمپول سیتی کولین: بیشتر در مراحل حاد شرایطی مانند سکته مغزی یا برای بیمارانی که جذب گوارشی ضعیفی دارند استفاده می‌شود. دوز معمول آن 500-750 میلی‌گرم به صورت داخل وریدی یا عضلانی است.

تاثیر داروهای جدید آلزایمر روی حافظه کوتاه‌مدت زمانی مشاهده می شود که دوره درمان حداقل 3 تا 12 ماه تکمیل شود. مطالعات نشان داده‌اند که اثرات شناختی سیتی کولین معمولاً پس از چند هفته تا یک ماه ظاهر می‌شوند و با ادامه درمان پایدار می‌مانند.

مقایسه داروی سیتی کولین با تاثیر داروهای جدید آلزایمر روی حافظه کوتاه‌مدت
در حالی که برخی متخصصین معتقدند پس از تولید سیتی کولین تقریبا داروی آلزایمر کشف شد اما نمی توان گفت که این دارو می تواند بیماری را به طور کامل متوقف کند و درمان قطعی آلزایمر باشد.
سیتی کولین به عنوان یکی از داروهای آلزایمر در سالمندان مورد توجه قرار گرفته است و اگر متخصصین بخواهند اسم قرص آلزایمر مؤثری را بیاورند، قطعا سیتی کولین با مکانیسم‌های چندگانه از جمله ترمیم غشای سلولی، افزایش سنتز نوروترانسمیترها و بهبود متابولیسم مغز یکی از آنها است.
یک مزیت مهم سیتی کولین نسبت به برخی داروهای دیگر، پروفایل عوارض جانبی مطلوب آن است. در حالی که داروهای رایج آلزایمر ممکن است باعث تهوع، استفراغ یا کاهش وزن شوند، عوارض سیتی کولین معمولاً خفیف و گذرا هستند (مانند سردرد، ناراحتی گوارشی یا تغییرات موقت فشار خون)

جدیدترین داروی آلزایمر: انقلابی در درمان؟
در سال‌های اخیر، داروهای جدیدی مانند لکانماب و دونانماب مورد تأیید سازمان‌های دارویی قرار گرفته‌اند. این داروهای آلزایمر در سالمندان با هدف قرار دادن پلاک‌های آمیلوئید بتا، امیدهایی برای کند کردن روند بیماری ایجاد کرده‌اند.

لکانماب: کاهش پلاک‌های آمیلوئید
این دارو که توسط اتحادیه اروپا و FDA تأیید شده است، در مراحل اولیه آلزایمر مؤثر است. مطالعات نشان داده‌اند که لکانماب می‌تواند تجمع آمیلوئید را در مغز کاهش دهد و تا ۲۷٪ پیشرفت بیماری را کندتر کند. البته با وجود تاثیر داروهای جدید آلزایمر روی حافظه کوتاه‌مدت، عوارضی مانند تورم و خونریزی مغزی نیز گزارش شده است.

دونانماب (کیسونلا)
این دارو نیز مانند لکانماب بر کاهش پلاک‌های آمیلوئید تمرکز دارد. نکته جالب در مورد دونانماب این است که پس از پاکسازی کامل پلاک‌ها، می‌توان مصرف آن را قطع کرد. در کارآزمایی‌های بالینی، ۴۷٪ بیماران پس از یک سال توانستند درمان را متوقف کنند .

درمان آلزایمر در سالمندان: ترکیب دارو و سبک زندگی
در کنار تاثیر داروهای جدید آلزایمر روی حافظه کوتاه‌مدت، تغییرات سبک زندگی نیز نقش مهمی در مدیریت آلزایمر دارد. برخی از راهکارهای مؤثر عبارتند از:

تغذیه سالم
مصرف مواد غذایی مانند ماهی‌ها (منبع امگا ۳)، میوه‌ها و سبزیجات (سرشار از آنتی‌اکسیدان) و مغزیجات می‌تواند به سلامت مغز کمک کند. کمبود ویتامین‌های گروه B، به ویژه B12 و فولات، با افزایش خطر دمانس مغزی مرتبط است.

فعالیت ذهنی و ورزش
یادگیری مهارت‌های جدید، حل معما و ورزش منظم می‌توانند به تحریک مغز و کاهش سرعت آتروفی کمک کنند. تحقیقات نشان داده‌اند که ورزش هوازی جریان خون به مغز را بهبود می‌بخشد و حتی ممکن است رشد نورون‌های جدید را تقویت کند .

سخن پایانی: آینده درمان آلزایمر
اگرچه هنوز درمان قطعی آلزایمر کشف نشده است، پیشرفت‌های اخیر در تاثیر داروهای جدید آلزایمر روی حافظه کوتاه‌مدت امیدوارکننده بوده‌اند. ترکیب داروهای آلزایمر در سالمندان با تغییرات سبک زندگی، مانند رژیم غذایی سالم و فعالیت‌های شناختی، می‌تواند به بیماران در حفظ حافظه کوتاه‌مدت و کیفیت زندگی بهتر کمک کند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد بهترین دارو برای کوچک شدن مغز یا درمان دمانس مغزی، می‌توانید با پزشک متخصص مشورت کنید. همچنین، پیگیری آخرین تحقیقات در این زمینه می‌تواند به بیماران و خانواده‌هایشان در مقابله با چالش‌های این بیماری کمک کند.

سومازینا Somazina یک داروی مبتنی بر سیتی کولین است که به عنوان یک ترکیب نوروپروتکتیو و محافظت‌کننده عصبی شناخته می‌شود. این دارو در درمان اختلالات عصبی مانند سکته مغزی، آسیب‌های مغزی، آلزایمر و بیماری پارکینسون کاربرد دارد. داروی سیتیکولین به طور طبیعی در بدن یافت می‌شود و نقش کلیدی در سنتز فسفاتیدیل کولین (جزء اصلی غشای سلول‌های عصبی) و تولید استیل کولین (یک انتقال‌دهنده عصبی حیاتی) ایفا می‌کند.

 بیماری پارکینسون: علل، علائم و پیشرفت بیماری

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که عمدتاً سیستم حرکتی بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری به دلیل کاهش تولید دوپامین در مغز ایجاد می‌شود. دوپامین یک انتقال‌دهنده عصبی است که در کنترل حرکات نرم و هماهنگ عضلات نقش دارد. هنگامی که سلول‌های تولیدکننده دوپامین در ناحیه‌ای از مغز به نام جسم سیاه (Substantia Nigra) از بین می‌روند، سطح دوپامین کاهش یافته و علائم پارکینسون ظاهر می‌شوند که بهتر است به سرعت با مصرف داروهایی مانند سومازینا درمان آن آغاز شود.

بیماری پارکینسون معمولاً به‌تدریج آغاز می‌شود و با پیشرفت بیماری، علائم شدیدتر می‌شوند. اگرچه علت دقیق این بیماری ناشناخته است، ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مانند قرار گرفتن در معرض سموم یا سابقه خانوادگی می‌توانند در بروز آن نقش داشته باشند.

 علائم اصلی بیماری پارکینسون

علائم پارکینسون به دو دسته حرکتی و غیرحرکتی تقسیم می‌شوند. مهم‌ترین علائم حرکتی شامل لرزش در حالت استراحت (معمولاً در دست‌ها یا پاها)، سفتی عضلات (که باعث محدودیت حرکت و درد می‌شود)، کندی حرکات (برادیکینزی) و مشکلات تعادل است. این علائم اغلب ابتدا در یک طرف بدن ظاهر شده و با پیشرفت بیماری به طرف دیگر گسترش می‌یابند. علاوه بر این، بیماران ممکن است دچار تغییرات در راه رفتن (مانند قدم‌های کوتاه و کشیده) یا کاهش حالات چهره شوند که به آن “صورت ماسکی شکل” گفته می‌شود.

 علائم غیرحرکتی و پیشرفت بیماری

بسیاری از بیماران در مراحل اولیه، علائم غیرحرکتی مانند کاهش حس بویایی، یبوست، اختلالات خواب و افسردگی را تجربه می‌کنند. با پیشرفت بیماری، ممکن است مشکلات شناختی مانند کاهش حافظه یا زوال عقل نیز ظاهر شوند. در مراحل پیشرفته، بیماران در انجام فعالیت‌های روزمره مانند غذا خوردن یا صحبت کردن دچار مشکل شده و حتی ممکن است به کمک دیگران نیاز پیدا کنند.

اگرچه پارکینسون درمان قطعی ندارد، داروهایی مانند سومازینا و سیتی کولین و روش‌های توانبخشی می‌توانند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند.

 سومازینا چگونه به درمان پارکینسون کمک می‌کند؟

سومازینا که ماده اصلی آن سدیم سیتیکولین است می تواند در درمان اختلالات عصبی ناشی از پارکینسون موثر باشد. در ادامه مکانیسم اثر این دارو را بیشتر بررسی می کنیم:

 ۱. افزایش سطح دوپامین و بهبود عملکرد حرکتی

مطالعات نشان می‌دهند که سیتیکولین با فعال کردن آنزیم تیروزین هیدروکسیلاز (مؤثر در تولید دوپامین) و کاهش تخریب نورون‌ها، به بهبود علائم پارکینسون کمک می‌کند. در برخی بیماران، مصرف سومازینا همراه با لوودوپا (داروی استاندارد پارکینسون) اثرات درمانی را تقویت می‌کند.

 

 ۲. محافظت از نورون‌ها و کاهش پیشرفت بیماری

سومازینا با کاهش التهاب عصبی و ترمیم غشای سلولی آسیب‌دیده، روند تخریب نورون‌ها را کند می‌کند. این خاصیت به ویژه در مراحل اولیه پارکینسون می‌تواند مؤثر باشد.

 

 ۳. بهبود عملکرد شناختی و حافظه

بسیاری از بیماران پارکینسون دچار زوال عقل یا اختلالات حافظه می‌شوند. Citicoline با افزایش سطح استیل کولین (نقش کلیدی در یادگیری و حافظه)، به بهبود عملکرد شناختی کمک می‌کند.

 

 اشکال دارویی و نحوه مصرف سومازینا

سومازینا در فرم‌های زیر موجود است:

– ساشه‌های خوراکی ۱۰۰۰ میلی‌گرمی (محلول در آب)

– قرص‌های ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی‌گرمی

– فرم تزریقی (در موارد حاد مانند سکته مغزی)

 

دوز معمول سومازینا برای پارکینسون ۱۰۰۰–۲۰۰۰ میلی‌گرم در روز (تقسیم به ۱–۲ دوز) است و بهتر است با غذا مصرف شود تا از ناراحتی گوارشی جلوگیری گردد.

 

عوارض جانبی سومازینا چیست؟

سومازینا معمولاً عوارض خفیفی دارد، از جمله:

– سردرد، سرگیجه، تهوع

– بی‌خوابی یا تغییرات فشار خون

 

داروهای مکمل با سومازینا چیست؟

– لوودوپا: ممکن است اثرات دوپامین را تقویت کند.

– داروهای ضد فشار خون: احتمال تشدید کاهش فشار خون وجود دارد.

 

تاثیر سومازینا بر درمان بیماری پارکینسون چیست؟

در بیماران پارکینسون، کاهش سطح دوپامین منجر به علائم حرکتی مانند لرزش، سفتی عضلات و کندی حرکات می‌شود. مطالعات نشان می‌دهند که سومازینا می‌تواند با چند مکانیسم به مدیریت علائم زیر کمک کند.

 ۱. بهبود عملکرد حرکتی در پارکینسون

سیتیکولین موجود در سومازینا، سنتز دوپامین را از طریق فعال‌سازی آنزیم تیروزین هیدروکسیلاز تحریک می‌کند. این امر به بهبود علائم حرکتی مانند برادی کینزی (کندی حرکات) و لرزش استراحتی کمک می‌نماید. از طرف دیگر، سومازینا با کاهش التهاب عصبی و ترمیم غشای سلولی آسیب‌دیده، از تخریب بیشتر نورون‌های دوپامینرژیک جلوگیری می‌کند.

 

شواهد بالینی: 

• در یک مطالعه روی بیماران پارکینسون، مصرف ۱۰۰۰-۲۰۰۰ میلی‌گرم سیتی کولین روزانه به مدت ۳ ماه منجر به بهبود معنادار در نمرات آزمون‌های حرکتی UPDRS شد.
• ترکیب سومازینا با لوودوپا (داروی استاندارد پارکینسون) می‌تواند اثرات درمانی را تقویت و دوره پاسخ به درمان راکوتاه کند.

 

 ۲. کاهش سرعت پیشرفت بیماری

سیتیکولین با خنثی‌سازی رادیکال‌های آزاد، از آسیب اکسیداتیو به سلول‌های عصبی جلوگیری می‌کند. همچنین، ترشح فاکتورهای نوروتروفیک مانند BDNF و GDNF را افزایش می‌دهد که در بقای نورون‌ها نقش دارند.

 

شواهد بالینی: 

• مطالعات طولانی‌مدت نشان داده‌اند که مصرف منظم سیتیکولین می‌تواند پیشرفت علائم غیرحرکتی مانند اختلالات شناختی را در بیماران پارکینسون به تأخیر بیندازد.
• در مطالعات انجام گرفته روی حیوانات، سیتیکولین باعث کاهش تجمع پروتئین آلفا-سینوکلئین (عامل اصلی تخریب نورون‌ها در پارکینسون) شده است.

 

 ۳. تقویت حافظه و عملکرد شناختی

سیتیکولین پیش‌ساز استیل کولین (انتقال‌دهنده عصبی حیاتی برای حافظه و یادگیری) است و سطح آن را در مغز افزایش می‌دهد. از طرفی، با اتساع عروق مغزی، اکسیژن‌رسانی و تغذیه نورون‌ها را بهبود می‌بخشد.

 

شواهد بالینی: 

• در بیماران پارکینسون با علائم زوال عقل خفیف، مصرف روزانه ۱۰۰۰ میلی‌گرم سومازینا به مدت ۶ ماه منجر به بهبود نمرات آزمون‌های شناختی مانند MMSE شد.
• همچنین، این دارو در کاهش علائم افسردگی و اضطراب که اغلب همراه با پارکینسون هستند، مؤثر گزارش شده است.

 

جمع‌بندی

با توجه به شواهد موجود، سومازینا می‌تواند به عنوان یک درمان کمکی در کنار داروهای اصلی پارکینسون (مانند لوودوپا) مورد استفاده قرار گیرد. مزایای آن شامل:

• بهبود علائم حرکتی و کاهش عوارض جانبی داروهای دوپامینرژیک.
• امکان استفاده در مراحل اولیه بیماری برای به تأخیر انداختن پیشرفت بیماری.
• عوارض جانبی کم (معمولاً محدود به سردرد یا تهوع خفیف) .

نکته مهم: مصرف سومازینا حتماً باید تحت نظر پزشک باشد، زیرا دوز و مدت درمان بسته به شرایط بیمار متفاوت است. همچنین، این دارو در بانوان باردار و افراد با سابقه فشار خون بالا با احتیاط تجویز می‌شود .

 

در دنیای پرچالش امروز، سلامتی به بزرگ‌ترین سرمایه ما تبدیل شده است. اما آیا ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد را می شناسید و می دانید چطور می توانند مانند سربازان نامرئی از بدن شما دفاع کنند؟

سیستم ایمنی قوی یکی از مهم‌ترین عوامل برای حفظ سلامت بدن و مقابله با بیماری‌هاست. تغذیه مناسب، مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌های تقویتی می‌تواند به بهبود عملکرد سیستم ایمنی کمک کند. اگر می‌خواهید بدانید کدام ویتامین‌ها سلاح‌های مخفی سیستم ایمنی شما هستند و چگونه می‌توانید آن‌ها را به رژیم روزانه خود اضافه کنید، این مقاله را از دست ندهید!

 چطور سیستم ایمنی بدن را تقویت کنیم؟

قبل از معرفی بهترین ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد، باید بدانید که تقویت سیستم ایمنی بدن به عوامل مختلفی مانند تغذیه، خواب کافی، ورزش و کاهش استرس بستگی دارد. اما مصرف برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به صورت مستقیم روی بهبود دفاع بدن تأثیر بگذارد.

 1. ویتامین C از بهترین ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد

ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد شامل ویتامین C به عنوان یکی از حیاتی‌ترین عناصر است. این ویتامین نه تنها یک آنتی‌اکسیدان قوی محسوب می‌شود، بلکه نقش اساسی در تحریک تولید گلبول‌های سفید دارد که سربازان اصلی سیستم ایمنی بدن هستند.

تحقیقات نشان داده‌اند افرادی که به میزان کافی ویتامین C مصرف می‌کنند، دوره بهبودی کوتاه‌تری در مواجهه با عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی دارند. از منابع طبیعی این ویتامین می‌توان به مرکبات (پرتقال، لیمو، گریپ فروت)، فلفل دلمه‌ای قرمز، کیوی و توت فرنگی اشاره کرد.

برای کسانی که به دنبال بهترین قرص تقویت سیستم ایمنی بدن خارجی هستند، مکمل‌های باکیفیت برندهایی مانند Nature’s Bounty و Now Foods با دوزهای بهینه شده (500 تا 1000 میلی‌گرم) گزینه‌های ایده‌آلی محسوب می‌شوند. مصرف روزانه این ویتامین به ویژه در فصل سرما یا دوران استرس می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک شایانی کند.

 2. ویتامین D: کلید تقویت سیستم ایمنی در برابر بیماری‌ها

وقتی صحبت از ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد می‌شود، ویتامین D یکی از مهم‌ترین موارد است. این ویتامین که به “ویتامین آفتاب” معروف است، در واقع عملکردی شبیه به یک هورمون دارد و نقش تعیین‌کننده‌ای در تنظیم پاسخ ایمنی بدن ایفا می‌کند.

مطالعات متعدد ارتباط بین کمبود ویتامین D و افزایش خطر ابتلا به عفونت‌های تنفسی، آنفولانزا و حتی بیماری‌های خودایمنی را ثابت کرده‌اند. بهترین منبع طبیعی این ویتامین نور مستقیم خورشید است، اما در غذاهایی مانند ماهی سالمون، ساردین، زرده تخم مرغ و قارچ نیز یافت می‌شود.

از آنجا که بسیاری از افراد به ویژه در فصل زمستان با کمبود این ویتامین مواجه هستند، استفاده از بهترین مولتی ویتامین برای تقویت سیستم ایمنی بدن که حاوی دوزهای بالای ویتامین D3 (حداقل 1000 تا 2000 IU) باشد، توصیه می‌شود. برخی از مکمل‌های تخصصی حتی تا 5000 IU نیز ویتامین D دارند که برای افرادی با کمبود شدید مناسب است.

 3. زینک (روی): ماده حیاتی برای ایمنی و مقابله با ویروس‌ها

در لیست ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد، زینک یا روی جایگاه ویژه‌ای دارد. این ماده معدنی ضروری در بیش از 300 واکنش آنزیمی بدن نقش دارد که بسیاری از آن‌ها مستقیماً به عملکرد سیستم ایمنی مرتبط هستند. زینک هم به عنوان یک محافظ برای جلوگیری از ورود ویروس‌ها به سلول‌ها عمل می‌کند و هم به عنوان یک تسریع‌کننده در روند ترمیم بافت‌های آسیب دیده.

جالب است بدانید که این ماده معدنی به ویژه در تقویت سیستم ایمنی بدن در برابر زگیل (از جمله زگیل تناسلی) مؤثر است، چرا که به مهار تکثیر ویروس HPV کمک می‌کند. از منابع غذایی غنی از زینک می‌توان به گوشت قرمز، غذاهای دریایی، تخمه کدو و حبوبات اشاره کرد.

برای تأمین سریع‌تر این ماده، قرص زینک پیکولینات با جذب بالا یکی از گزینه‌های عالی محسوب می‌شود. بسیاری از پزشکان مصرف روزانه 15 تا 30 میلی‌گرم زینک را برای پیشگیری از عفونت‌ها توصیه می‌کنند.

 

 4. سلنیوم: از قدرتمندترین ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد

اگرچه کمتر از دیگر موارد صحبت می‌شود، اما سلنیوم یکی از مهم‌ترین ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد محسوب می‌شود. این ماده معدنی کمیاب به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی عمل کرده و از بدن در برابر استرس اکسیداتیو و التهاب مزمن محافظت می‌کند. سلنیوم همچنین برای عملکرد بهینه آنزیم‌های مرتبط با سیستم ایمنی ضروری است و کمبود آن می‌تواند منجر به تضعیف پاسخ بدن در برابر عوامل بیماری‌زا شود.

بهترین منبع طبیعی سلنیوم آجیل برزیلی است که تنها با مصرف 1 تا 2 عدد از آن در روز می‌توان نیاز بدن را تأمین کرد. سایر منابع شامل ماهی تن، ساردین، تخمه آفتابگردان و قارچ است. از آنجا که سلنیوم در دوزهای بالا می‌تواند سمی باشد، مصرف مکمل‌های آن باید با دقت و ترجیحاً تحت نظر پزشک انجام شود.

 

 5. ویتامین‌های گروه B: از ضروری ترین ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد

ویتامین‌های B6 و B12 از دیگر ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد هستند و نقش آن‌ها در سلامت سیستم ایمنی اغلب نادیده گرفته می‌شود. ویتامین B6 (پیریدوکسین) برای تولید آنتی‌بادی‌ها و گلبول‌های سفید ضروری است، در حالی که ویتامین B12 (کوبالامین) به حفظ سلامت سلول‌های عصبی و تشکیل گلبول‌های قرمز کمک می‌کند.

کمبود این ویتامین‌ها می‌تواند منجر به کاهش تولید سلول‌های ایمنی و افزایش حساسیت به عفونت‌ها شود. منابع غذایی غنی از این ویتامین‌ها شامل گوشت مرغ، ماهی، تخم مرغ، سبزیجات برگ دار و غلات غنی شده است. برای مردانی که به دنبال بهترین قرص تقویتی بدن مردان هستند، مکمل‌های حاوی فرم‌های فعال این ویتامین‌ها (مانند پیریدوکسال-5-فسفات برای B6 و متیل کوبالامین برای B12) توصیه می‌شود.

 بهترین دارو برای تقویت سیستم ایمنی بدن بزرگسالان

اگر به دنبال بهترین دارو برای تقویت سیستم ایمنی بدن بزرگسالان هستید، این گزینه‌ها را در نظر بگیرید:

 قرص پروتکتال (کپسول پروتکتال) 

این مکمل حاوی ترکیبات و ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد مانند بتاگلوکان، ویتامین C و زینک است که به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند و برای افرادی که به دنبال تقویت سیستم ایمنی بدن خارجی هستند، گزینه مناسبی است.

 مولتی‌ویتامین‌های خارجی 

برندهایی مانند Centrum Adults ،  One A Day Immunity  و Garden of Life Vitamin Code  از بهترین برندهای خارجی هستند که محصولات آنها حاوی ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد می باشد و برای تقویت ایمنی بدن کاملا مناسب است.

 

 بهترین آمپول تقویت سیستم ایمنی بدن 

در برخی موارد، تزریق ویتامین‌ها جذب سریع‌تری دارد. بهترین آمپول تقویت سیستم ایمنی بدن حاوی ویتامین‌هایی که بدن برای دفاع نیاز دارد، است از جمله:

– آمپول ویتامین B12

– آمپول ویتامین D

– گلوبولین‌های ایمنی (تحت نظر پزشک)

 

 نتیجه‌گیری 

برای تقویت سیستم ایمنی بدن، ترکیبی از تغذیه سالم، ورزش و مصرف مکمل‌های مناسب ضروری است. بهترین مولتی ویتامین برای تقویت سیستم ایمنی بدن باید حاوی ویتامین‌های C, D, زینک و سلنیوم باشد. همچنین، اگر به دنبال بهترین قرص تقویت سیستم ایمنی بدن خارجی هستید، Voxol یا مکمل پروتکتال عالی هستند.

 

شربت استامینوفن کودکان، یکی از پرمصرف‌ترین داروهای بدون نسخه برای کاهش تب و درد در کودکان است. این دارو با نام‌های تجاری مختلفی مانند Feeva، ولوتیل ۶۰، پاراکید و ادول (Adol) در بازار موجود است. با وجود ایمن بودن نسبی این دارو، مصرف نادرست آن می‌تواند عوارض جدی برای کودکان به همراه داشته باشد. اصلی ترین دلیل بروز عوارض احتمالی شربت استامینوفن در کودکان عدم رعایت دوز مناسب براساس وزن کودک است.

آشنایی با عوارض احتمالی شربت استامینوفن در کودکان

مصرف نادرست یا بی‌دقت شربت استامینوفن می‌تواند عوارضی از مشکلات گوارشی ساده تا آسیب‌های کبدی جدی به همراه داشته باشد. حتی خوشمزه‌ترین شربت استامینوفن کودکان (مانند برخی برندهای خارجی با طعم میوه‌ای) در صورت مصرف بیش از حد می‌تواند خطرناک باشد!

 

۱. عوارض گوارشی

شربت استامینوفن کودکان می‌تواند باعث بروز مشکلات گوارشی شود که شایع‌ترین آن تهوع و استفراغ است. این حالت معمولاً زمانی رخ می‌دهد که دارو با معده خالی مصرف شود یا دوز آن بیش از حد باشد. دردهای شکمی نیز از دیگر عوارض احتمالی شربت استامینوفن در کودکان محسوب می‌شود که ناشی از تحریک دیواره معده است. در برخی موارد، کودک ممکن است دچار بی‌اشتهایی موقت شود که معمولاً پس از قطع دارو برطرف می‌گردد. برای کاهش این عوارض، توصیه می‌شود دارو پس از غذا به کودک داده شود.

 

۲. عوارض سیستم عصبی

تأثیر شربت استامینوفن بر سیستم عصبی کودکان گاهی به شکل خواب‌آلودگی یا سرگیجه ظاهر می‌شود. این حالت به ویژه در کودکانی که به دارو حساس هستند یا دوز بالایی دریافت کرده‌اند، بیشتر دیده می‌شود. بی‌حالی شدید یک علامت هشداردهنده است که ممکن است نشان‌دهنده مسمومیت با استامینوفن باشد. در چنین مواردی، باید فوراً با پزشک مشورت کرد. این عوارض معمولاً با تنظیم دوز دارو قابل کنترل هستند.

 

۳. آسیب کبدی (مهم‌ترین عوارض احتمالی شربت استامینوفن در کودکان)

جدی‌ترین عارضه شربت استامینوفن، آسیب کبدی ناشی از مصرف بیش از حد است. کبد کودکان نسبت به بزرگسالان حساستر است و مقادیر زیاد استامینوفن می‌تواند باعث تخریب سلول‌های کبدی شود. زردی پوست و چشم (یرقان) و تیره شدن ادرار از نشانه‌های اولیه این مشکل هستند. در صورت مشاهده این علائم، باید بلافاصله به مراکز درمانی مراجعه کرد، زیرا آسیب کبدی در صورت عدم درمان به موقع می‌تواند خطر جانی داشته باشد.

۴. واکنش‌های آلرژیک

اگرچه نادر است، اما برخی کودکان ممکن است به شربت استامینوفن حساسیت نشان دهند. علائم آلرژی شامل کهیر، خارش پوست، تورم صورت (به ویژه لب‌ها و زبان) و در موارد شدید مشکل تنفسی است. این واکنش‌ها معمولاً بلافاصله پس از مصرف دارو ظاهر می‌شوند و نیاز به اقدام فوری پزشکی دارند. کودکانی که سابقه آلرژی دارویی دارند، باید با احتیاط بیشتری این دارو را مصرف کنند.

۵. تعریق بیش از حد

برخی کودکان پس از مصرف شربت استامینوفن دچار تعریق شدید می‌شوند که معمولاً با کاهش تب همراه است. این واکنش طبیعی بدن برای تنظیم دماست، اما اگر تعریق بسیار زیاد باشد یا باعث ضعف کودک شود، ممکن است نشانه کاهش قند خون یا کم‌آبی بدن باشد. در چنین مواردی، دادن مایعات کافی به کودک و پوشاندن لباس مناسب توصیه می‌شود. در صورت تداوم این حالت، مشورت با پزشک ضروری است.

 نکات طلایی برای پیشگیری از عوارض شربت استامینوفن کودکان

۱. دوز دقیق استامینوفن را بر اساس وزن کودک (نه سن) محاسبه کنید

۲. از سرنگ مدرج استفاده کنید، نه قاشق غذاخوری

۳. فواصل مصرف را رعایت کنید (حداقل ۴-۶ ساعت بین دوزها)

۴. داروهای ترکیبی حاوی استامینوفن را همزمان استفاده نکنید

۵. شربت استامینوفن کودکان را با معده خالی به کودک ندهید

۶. دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید

۷. در صورت ادامه تب بیش از ۳ روز یا درد بیش از ۵ روز به پزشک مراجعه کنید

 

 چه زمانی به اورژانس مراجعه کنیم؟

در صورت مشاهده این علائم پس از مصرف شربت استامینوفن کودکان فوراً به پزشک مراجعه کنید:

• استفراغ مداوم
• درد شدید شکم
• زردی پوست یا چشم‌ها
• کاهش سطح هوشیاری
• کاهش ادرار

 

آیا عوارض احتمالی شربت استامینوفن در کودکان کمتر از قرص استامینوفن است؟

بر اساس اطلاعات موجود در نتایج جستجو، عوارض شربت استامینوفن در مقایسه با قرص یا قطره آن تفاوت چندانی ندارد، اما برخی عوامل مانند دوز مصرفی، سن بیمار و روش مصرف ممکن است بر شدت عوارض تأثیر بگذارند.

با توجه به اینکه قطره استامینوفن غلیظ تر است (۱۰۰ میلی گرم در هر میلی لیتر)، در صورت اشتباه در دوزگذاری، خطر مسمومیت بالاتر می رود. شربت معمولاً غلظت کمتری دارد (مثلاً ۱۲۰ میلیگرم در ۵ میلی لیتر)  و احتمال مسمویت با مصرف مقدار بیش از حد آن احتمال کمتری دارد.

مصرف قرص استامینوفن ممکن است در برخی کودکان باعث تحریک معده شود، در حالی که شربت و قطره به دلیل مایع بودن، این عارضه را کمتر ایجاد می کنند.

به طور کلی، عوارض شربت استامینوفن لزوماً کمتر از قرص یا قطره نیست، اما روش مصرف آن (مایع بودن) ممکن است برای کودکان قابلتحملتر باشد. مهمترین عامل پیشگیری از عوارض، رعایت دوز دقیق و دستور پزشک است. در صورت بروز علائمی مانند زردی پوست، ادرار تیره یا درد شکم، مصرف دارو را قطع و فوراً به پزشک مراجعه کنید .

خوشمزه ترین شربت استامینوفن کودکان: راهی برای مصرف راحت‌تر

یکی از چالش‌های والدین، مقاومت کودکان در برابر مصرف دارو است. برخی برندهای شربت استامینوفن خارجی و داخلی مانند Feeva و ادول (Adol) با طعم‌های میوه‌ای مانند پرتقال تولید می‌شوند تا مصرف دارو برای کودکان خوشایندتر شود. این ویژگی به ویژه زمانی اهمیت دارد که کودک از خوردن دارو امتناع می‌کند.

 

آیا عوارض احتمالی شربت استامینوفن خارجی برای کودکان کمتر از استامینوفن ایرانی است؟

متخصصین اطفال معتقدند تفاوت معناداری در عوارض شربت استامینوفن خارجی و ایرانی وجود ندارد، چرا که هر دو نوع حاوی استامینوفن با غلظت های استاندارد (مثلاً ۱۲۰ میلی گرم در ۵ میلی لیتر) هستند و عوارض مشترکی مانند حالت تهوع، استفراغ، درد شکم یا خطر مسمومیت کبدی در صورت مصرف بیش از حد دارند. انتخاب بین آنها معمولاً به عوامل دیگری مانند دسترسی، قیمت یا ترجیح طعم توسط کودک بستگی دارد.

برخی برندهای خارجی ممکن است از طعم دهنده ها یا مواد نگهدارنده متفاوتی استفاده کنند که در موارد نادر باعث واکنش های آلرژیک (مانند کهیر) شود. این موضوع به فرمولاسیون خاص هر برند بستگی دارد و لزوماً به کشور سازنده مرتبط نیست.

یرخی کودکان ممکن است به مواد غیرفعال (مانند رنگها یا طعمدهندهها) در فرمولاسیون خاصی حساسیت نشان دهند که این موضوع به برند دارو و نه کشور سازنده مرتبط است .

تداخل با داروهای دیگر (مانند وارفارین) یا مصرف همزمان با الکل می تواند عوارض احتمالی شربت استامینوفن در کودکان را تشدید کند، که این مورد نیز به نوع استامینوفن ارتباطی ندارد .

 

جمع‌بندی

شربت استامینوفن کودکان زمانی که به درستی و با دوز مناسب استفاده شود، دارویی ایمن و مؤثر برای کنترل تب و درد است. با این حال، عوارض احتمالی آن را نباید نادیده گرفت. انتخاب خوشمزه ترین شربت استامینوفن کودکان مانند Feeva می‌تواند به مصرف راحت‌تر دارو کمک کند، اما این به معنای بی‌خطر بودن مصرف بی‌رویه آن نیست. همیشه برچسب دارو را با دقت مطالعه کنید و در صورت شک در دوز مصرفی، با پزشک کودک خود مشورت نمایید.

 

 

سکته مغزی وضعیتی است که به طور ناگهانی، در اثر نرسیدن خون به بخش هایی از مغز اتفاق می افتد. اختلال در خونرسانی به مغز می تواند به دلیل انسداد در عروق مغزی (سکته مغزی ایسکمیک) یا پارگی عروق مغزی (سکته مغزی هموراژیک) ایجاد شود. معضل بزرگی که در رابطه با این بیماری وجود دارد، تشخیص فوری و درمان موثر آن است. از این رو جدیدترین داروهای درمان سکته مغزی در دنیا اهمیت زیادی پیدا کرده اند.

اما علت اصلی اهمیت داروی جدید درمان سکته مغزی چیست؟ وقتی که سکته مغزی رخ می دهد، در عرض چند دقیقه سلول های عصبی شروع به مردن می کنند. با مرگ سلول های عصبی عوارض جبران ناپذیر و ناتوانی دائمی برای بیمار ایجاد می شود. تنها راهی که برای جلوگیری از این اتفاق وجود دارد این است که سکته مغزی در ساعات اولیه تشخیص داده شود و بیمار تحت درمان با دارو های جدید و موثر قرار بگیرد.

سکته مغزی چیست و چه علائمی دارد؟

سکته مغزی یک عارضه جدی است که اغلب کیفیت زندگی بیمار را به طور چشمگیری کاهش می دهد. این بیماری معمولا بدون علائم مشخصی رخ می دهد، به همین دلیل به آن قاتل خاموش هم گفته می شود. سکته مغزی وقتی اتفاق می افتد که خونرسانی به مغز به هر دلیلی مختل شود. وظیفه اصلی جدیدترین داروهای درمان سکته مغزی در دنیا از بین بردن علت سکته مغزی و جلوگیری از ایجاد عوارض جدی و دائمی است.

افراد مسن و افرادی که به بیماری های قلبی-عروقی، دیابت، کرونا، فشار خون بالا و کلسترول بالا مبتلا هستند، بیشتر در معرض سکته مغزی قرار دارند. این بیماری علائم مختلفی دارد که بسته به این که سکته مغزی خفیف یا شدید باشد، با شدت متفاوتی بروز پیدا می کنند. این علائم عبارت اند از:

– سردرد شدید و ناگهانی

– ناتوانی و دشواری در سخن گفتن

– سرگیجه و از دست دادن تعادل به طور ناگهانی

– احساس ضعف و بی حسی ناگهانی

– احساس سردرگمی و عدم هوشیاری

– نابینایی ناگهانی اغلب در یک چشم

– تشنج

– سفتی عضلات گردن

– ناهماهنگی میان اندام های بدن خصوصا دست و پا

– حالت تهوع و استفراغ

– بی ثباتی عاطفی

لیست داروهای سکته مغزی

جدیدترین داروهای درمان سکته مغزی در دنیا با توجه به نوع سکته مغزی، شرایط بالینی بیمار و تشخیص پزشک متخصص تجویز می شوند. هدف اصلی این دارو ها از بین بردن علت سکته مغزی و جلوگیری از رخداد عوارض دائمی و سکته مغزی مجدد است.

داروهای سکته مغزی ایسکمیک

دارو های سکته مغزی ایسکمیک در چهار گروه کلی قرار می گیرند، شامل:

دارو های ترومبولیتیک

این دسته از دارو ها لخته های خونی موجود در عروق را حل می کنند و جریان خون طبیعی را به مغز برمی گردانند. داروهای ترومبولیتیک را تا حداکثر 4.5 ساعت پس از سکته مغزی می توان استفاده کرد. بعد از این زمان احتمال خونریزی مغزی در اثر این دارو ها افزایش می یابد. اصلی ترین داروی ترومبولیتیک که در بیمارستان ها تجویز می شود، آلتپلاز (Alteplase) است.

دارو های ضد پلاکت

داروهای ضد پلاکت از چسبیدن پلاکت ها به یکدیگر جلوگیری می کنند و مانع از تشکیل لخته جدید می شوند. این دارو ها جزء جدیدترین داروهای درمان سکته مغزی در دنیا هستند که بیشتر با هدف پیشگیری از سکته مغزی مورد استفاده قرار می گیرند. در واقع این دارو ها قرص جلوگیری از سکته مغزی هستند. دارو های ضد پلاکت شامل آسپرین، کلوپیدوگرل و تیکاگرلور هستند.

دارو های ضد لخته

داروی ضد لخته در سکته مغزی با کاهش انعقاد خون، از تشکیل لخته های جدید ممانعت و از بروز مجدد سکته مغزی جلوگیری می کند. از جمله این دارو ها می توان به وارفارین، دابیگاتران، آپیکسبان و ریواروکسابان اشاره کرد.

دارو های ضد کلسترول

دارو های ضد کلسترول یا استاتین ها با کاهش کلسترول خون، از تشکیل پلاک های چربی در عروق جلوگیری می کنند. آتورواستاتین و روزوواستاتین از جمله دارو های کاهنده کلسترول هستند. این دارو ها با هدف درمان گرفتگی رگ های مغزی مورد استفاده قرار می گیرند.

دارو های سکته مغزی هموراژیک

در سکته مغزی هموراژیک از دارو های ضد انعقاد و کاهنده کلسترول استفاده نمی کنند و تمرکز بیشتر بر کنترل خونریزی است. ممکن است از دارو های کاهنده فشار خون برای کاهش فشار درون جمجمه استفاده شود.

درمان فوری سکته مغزی

جدیدترین داروهای درمان سکته مغزی در دنیا که برای درمان فوری این بیماری استفاده می شوند، دارو های ترومبولیتیک هستند. این دارو ها باید بعد از شروع علائم سکته مغزی تا حداکثر 4.5 ساعت تجویز شوند. از جمله این دارو ها می توان به آلتپلاز و تکتپلاز اشاره کرد که فعال کننده های پلاسمینوژن بافتی نوترکیب (TPA) هستند. این دارو ها به عنوان استاندارد طلایی برای درمان سکته مغزی ایسکمیک شناخته می شوند.

مکانیسم عمل این دارو ها این است که لخته خون عامل انسداد عروق مغزی را لیز می کنند و جریان خون طبیعی را به مغز می رسانند. تجویز دارو های ترومبولیتیک تنها با توجه به شرایط بالینی بیمار و صلاح دید پزشک متخصص در بیمارستان انجام می شود. استفاده نابجا و نامناسب این دارو ها، احتمال خونریزی مغزی را افزایش می دهد و عوارض جبران ناپذیری در پی خواهد داشت.

داروی جدید درمان سکته مغزی

از جدیدترین داروهای درمان سکته مغزی در دنیا که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند، داروی سیتی کولین یا لیتکور است. این دارو از طریق مکانیسم های مختلف مثل افزایش سطح دوپامین و فسفاتیدیل کولین عوارض ناشی از سکته مغزی را بهبود می بخشد. سیتی کولین به اشکال دارویی مختلفی از جمله قرص لیکتور، ویال خوراکی لیکتور و آمپول سیتی کولین (آمپول Citicoline) وجود  دارد.

عملکرد اصلی این دارو ها ارتقاء کیفیت زندگی بیماران بعد از سکته مغزی از طریق بهبود حافظه، بهبود علائم شناختی-رفتاری و کمک به بازسازی سلول های عصبی است.

بهترین دارو برای درمان سکته مغزی

به طور کلی بهترین دارو برای درمان سکته مغزی دارویی است که بتواند علت سکته مغزی را از بین ببرد، عوراض ناشی از سکته مغزی را کاهش دهد و از بروز مجدد این بیماری جلوگیری کند. جدیدترین داروهای درمان سکته مغزی در دنیا باید با توجه به نوع و شدت سکته مغزی، ناحیه آسیب دیده، وضعیت بیمار و صلاح دید متخصص تجویز شوند. مثلا داروی سکته مغزی خفیف با داروی سکته مغزی شدید متفاوت است.

جمع بندی

امروزه سکته مغزی به عنوان یک عارضه جدی که با ناتوانی های دائمی و جبران ناپذیر همراه است، شناخته می شود. بهترین راه مقابله با این بیماری، پیشگیری از بروز آن از طریق کنترل ریسک فاکتور ها است. بزرگترین مشکلی که در رابطه با سکته مغزی وجود دارد، عدم درمان مناسب برای کاهش عوارض ناشی از سکته مغزی است. به همین دلیل پزشکان توجه ویژه ای به جدیدترین داروهای درمان سکته مغزی در دنیا دارند.

 

سکته مغزی یکی از اصلی ترین علل ناتوانی و مرگ و میر در سراسر جهان است. در بیماری سکته مغزی خونرسانی به سلول های عصبی دچار اختلال می شود که می تواند ناشی از انسداد عروق مغزی یا خونریزی مغزی باشد. اگر سکته مغزی کنترل نشود، در نهایت سلول های عصبی می میرند و عوارض جدی و جبران ناپذیری ایجاد می شود. اینجاست که اهمیت مراقبت دارویی بعد از سکته مغزی نمایان می شود.

درمان دارویی مناسب به بیماران کمک می کند که به وضعیت سلامتی خود برگردند. سه دسته دارو برای درمان سکته مغزی وجود دارد شامل دارو های ضد انعقاد، دارو های ضد پلاکت و استاتین ها. تشخیص بهترین دارو برای درمان سکته مغزی با توجه به شرایط بیمار و نظر پزشک انجام می شود. اما به طور کلی بهترین دارو برای بیماری سکته مغزی، دارویی است که علت سکته مغزی را برطرف کند و از وقوع مجدد آن جلوگیری کند.

بعد از سکته مغزی چه اتفاقی می افتد؟

حتما برای شما هم سوال است که بعد از سکته مغزی چه اتفاقی برای بیمار می افتد و بیمار در چه وضعیتی قرار می گیرد. اغلب افرادی که دچار سکته مغزی می شوند، عوارض جسمی و عصبی مختلفی را تجربه می کنند که این عوارض با توجه به شدت سکته مغزی و بخش آسیب دیده می توانند موقت یا دائمی باشند. مراقبت دارویی مناسب بعد از سکته مغزی می تواند تا حدی به بهبود این عوارض کمک کند.

عوارض حسی

معمولا بعد از وقوع سکته مغزی، بیماران نسبت به دما، محرک ها و لمس حساسیت کمتری نشان می دهند. همچنین بیمار نسبت به موقعیت و حرکات اندام ها اظهار بی اطلاعی می کند و گاها از احساسات غیر عادی روی پوست یا یکی از اندام ها شکایت می کند.  

عوارض حرکتی

حدود سه چهارم افرادی که دچار سکته مغزی می شوند، ضعف عضلات و افتادگی پا در هنگام راه رفتن را تجربه می کنند.

ناتوانی در بلع غذا و سخن گفتن

معمولا بیماران بعد از سکته مغزی در درک گفتار و سخن گفتن دچار مشکل می شونند. همچنین این بیماران دارای مشکلات بلع از جمله وارد شدن غذا به نای، سرفه، احساس گیر کردن غذا در گلو و بالا آوردن غذا پس از بلع هستند.

بی اختیاری ادرار

افرادی که سکته مغزی را تجربه را کرده اند، ممکن است به دو نوع بی اختیاری ادراری مبتلا شوند که این وضعیت را می توان با مراقبت دارویی بعد از سکته مغزی کنترل کرد. در بی اختیاری عملکردی بیماران در رفتن به سرویش بهداشتی و درآوردن لباس های خود ناتوان هستند. در بی اختیاری رفلکس بیماران بدون اینکه متوجه شوند ادرار می کنند.

عفونت مجاری ادراری

یکی از عوارض سکته مغزی، عفونت در بخش های مختلف سیستم ادراری است. این عفونت غالبا ناشی از وجود باکتری در سیستم ادراری است و با ادرار کدر، خون در ادرار، سوزش و درد هنگام ادرار کردن و احساس درد و فشار در بخش پایینی شکم همراه است.

علاوه بر عوارض توضیح داده شده، عوارضی چون زخم بستر، سفت شدن غیر عادی عضلات، از دست دادن حافظه، افسردگی، ادم مغزی، عفونت ریه، تشنج و ترومبوز وریدی عمقی نیز بعد از وقوع سکته مغزی اتفاق می افتند.

بیمار سکته مغزی چند سال عمر می کند؟

طول عمر بیماران مبتلا به سکته مغزی به مراقبت دارویی مناسب بعد از سکته مغزی و عواملی مثل نوع سکته مغزی، سن بیمار، وضعیت سلامت عمومی بیمار و شدت سکته مغزی بستگی دارد. اگر بیماران دچار علائم مرگ بعد از سکته مغزی شوند، طول عمر کمی خواهند داشت. منظور از علائم مرگ بعد از سکته مغزی اختلال در عملکرد های حیاتی بدن مثل ضربان قلب و تنفس است.

درصد مرگ و میر ناشی از سکته مغزی هموراژیک دو برابر سکته مغزی ایسکمیک است. بیمارانی که هنگام سکته مغزی به بیماری های حاد دیگری مثل بیماری های مغزی و بیماری های قلبی-عروقی مبتلا هستند، معمولا بیشتر از 3 سال زنده نمی مانند. همچنین بیماران مسن (70 سال به بالا) شانس بهبود و طول عمر کمتری نسبت به بیماران جوان (30 تا 40 سال) دارند.

مصرف دارو بعد از گذشت چه مدت از سکته مغزی ممنوع است؟

اینکه مراقبت دارویی بعد از سکته مغزی چه زمانی آغاز شود و تا کی ادامه یابد، بسته به نوع سکته مغزی (هموراژیک یا ایسکمیک) و نوع دارو متفاوت است. در سکته ایسکمیک داروی ترومبولیتیک مثل آلتپاز یا tPA حداکثر تا 4.5 ساعت پس از شروع علائم استفاده می شود. مصرف این دارو بعد از 4.5 ساعت خطر خونریزی مغزی را افزایش می دهد و ممنوع است.

دارو های دیگر مثل داروی ضد لخته در سکته مغزی در ساعات و روز های بعد از سکته مغزی قابل استفاده هستند. در سکته هموراژیک مصرف دارو های ضد پلاکت مثل آسپرین یا ضد انعقاد مثل وارفارین ممنوع است زیرا ممکن است خونریزی را تشدید کنند. این محدودیت ها معمولا در مراحل اولیه پس از سکته اعمال می شوند.

لیست دارو های سکته مغزی

مراقبت دارویی بعد از سکته مغزی با هدف ممانعت از تشکیل لخته های خونی و بهبود جریان خون به مغز مورد استفاده قرار می گیرند. دارو های سکته مغزی در چهار گروه تقسیم بندی می شوند، شامل:

دارو های ترومبولیتیک

دارو های ترومبولیتیک به منظور از بین بردن لخته های خونی موجود در عروق و بازگرداندن جریان خون طبیعی به مغز در سکته های ایسکمیک استفاده می شوند.

دارو های ضد پلاکت

دارو های ضد پلاکت از چسبیدن پلاکت ها به هم ممانعت می کند و تشکیل لخته های جدید را مهار می کند.

دارو های ضد انعقاد

دارو های ضد انعقاد انعقاد خون را کاهش می دهند و از تشکیل لخته های جدید جلوگیری می کنند.

دارو های استاتین

دارو های استاتین با کاهش سطح کلسترول خون، از تشکیل پلاک های چربی در عروق ممانعت می کند.

این چهار گروه دارویی بیشتر برای درمان گرفتگی رگ های مغزی استفاده می شوند. اما بهترین مراقبت دارویی بعد از سکته مغزی، داروی جدید درمان سکته مغزی است. رویکرد این دارو این است که عوارض ناشی از سکته مغزی را کاهش دهد و از وقوع مجدد این بیماری جلوگیری کند.

نام این دارو لیتکور یا سیتی کولین است که امروزه توسط متخصصان مغز و اعصاب برای بهبود عوارض ناشی از سکته مغزی و جلوگیری از وقوع مجدد سکته مغزی تجویز می شود. داروی سیتی کولین یا لیکتور به شکل های قرص لیتکور، ویال خوراکی لیتکور، آمپول سیتی کولین (آمپول Citicoline) در داروخانه ها موجود است.

جمع بندی

سکته مغزی به عنوان سومین عامل مرگ و میر در سراسر جهان شناخته می شود. این بیماری در صورت عدم درمان منجر به عوارض دائمی و برگشت ناپذیر می شود. مراقبت دارویی مناسب بعد از سکته مغزی برای کنترل عوارض ناشی از این بیماری بسیار اهمیت دارد. برای آشنایی بیشتر با دارو های سکته مغزی و قیمت آنها می توانید به سایت هلیوس فارمد مراجعه کنید.

تصور کنید بدن شما یک قلعه مستحکم است و سیستم ایمنی، سربازان وفاداری که از آن محافظت می‌کنند! آیا می‌دانید با تقویت این سیستم دفاعی می‌توانید از شر اکثر بیماری‌ها در امان بمانید؟ از سرماخوردگی‌های ساده تا عفونت‌های جدی! خوشبختانه برای اینکه سیستم ایمنی قویتری داشته باشیم، راه‌های علمی و عملی متعددی وجود دارد: از معجون‌های معجزه‌آسا گرفته تا بهترین مکمل‌های دارویی که قصد داریم در ادامه به شما معرفی کنیم.

برای تقویت سیستم ایمنی بدن چه قرصی بخوریم

در دنیای پراسترس امروز، سیستم ایمنی قوی مهم‌ترین سپر دفاعی بدن محسوب می‌شود! اما گاهی تغذیه به تنهایی کافی نیست و برای سیستم ایمنی قوی‌تری داشته باشیم نیاز به مکمل‌های تقویتی داریم.

بهترین قرص‌ها و مکمل ها برای سیستم ایمنی قوی‌تری به توصیه پزشکان:

• قرص پروتکتال: ترکیبی کامل از ویتامین C، D، زینک و سلنیوم
• Voxol: حاوی آپاکسون به عنوان یک بتا-۱،۳/۱،۶- گلوکان که به عنوان تعدیل‌کننده‌های سیستم ایمنی، سلول‌های ایمنی را برای پاسخ ضدمیکروبی و التهابی کارآمدتر نسبت به چالش‌های بیماری‌زا آماده می‌کند.
• زینک پلاس: تقویت‌کننده سریع سیستم ایمنی در فصل سرما
• ویتامین D3 1000IU: ضروری برای مقابله با عفونت‌های تنفسی

نکته: مصرف این مکمل‌ها باید تحت نظر پزشک باشد، به‌ویژه در دوران بارداری یا در صورت ابتلا به بیماری‌های خاص.

 بهترین ویتامین برای تقویت سیستم ایمنی بدن

ویتامین‌ها سوخت اصلی سیستم ایمنی هستند! برخی از آن‌ها مانند سربازان نامرئی از بدن در برابر ویروس‌ها محافظت می‌کنند.

برای اینکه سیستم ایمنی قوی‌تری داشته باشیم، مصرف ویتامین های زیر توصیه می شود:

ویتامین	نقش	منابع طبیعی	مکمل‌های پیشنهادی
ویتامین C	افزایش گلبول‌های سفید	پرتقال، کیوی، فلفل دلمه‌ای	قرص جوشان سیتروس
ویتامین D	تنظیم پاسخ ایمنی	نور خورشید، ماهی چرب	کپسول پروتکتال + D3 2000 IU
ویتامین E	آنتی‌اکسیدان قوی	بادام، اسفناج	کپسول‌های 400 واحدی

 

پزشکان متخصص توصیه می کنند که از مصرف خودسرانه ویتامین‌های محلول در چربی (A, D, E, K) بدون آزمایش خون پرهیز کنید.

 

آمپول قوی برای تقویت سیستم ایمنی بدن

درصورتیکه با کمبود شدید برخی از ویتامین ها و مواد معدنی در بدن مواجه باشیم می توانیم برای اینکه سیستم ایمنی قوی‌تری داشته باشیم از آمپول های زیر تحت نظر پزشک کمک بگیریم:

• آمپول ویتامین D: برای افراد با سطح ویتامین D زیر 20 ng/ml.
• آمپول زینک: در موارد اسهال شدید یا نقص ایمنی.
• ایمونوگلوبولین‌ها: فقط با تجویز پزشک برای بیماری‌های خاص.

 

تقویت سیستم ایمنی بدن با خوردن 10 ماده غذایی

بدن شما به مواد مغذی خاصی نیاز دارد تا مانند یک ارتش قدرتمند عمل کند! این 10 ماده غذایی، سلاح‌های طبیعی سیستم ایمنی هستند که با مصرف آنها می توانیم سیستم ایمنی قوی‌تری داشته باشیم:

 

• مرکبات (پرتقال، لیمو، گریپ فروت)
• سرشار از ویتامین C که تولید گلبول‌های سفید را افزایش می‌دهد.
• مصرف روزانه آن به پیشگیری از سرماخوردگی کمک می‌کند.

 

2. سیر

• حاوی آلیسین، یک ترکیب ضدویروس و ضدمیکروب قوی.
• مانند یک آنتی‌بیوتیک طبیعی عمل می‌کند.

 

3. زنجبیل

• خاصیت ضدالتهابی دارد و به مقابله با عفونت‌ها کمک می‌کند.
• برای تسکین گلودرد و سرماخوردگی عالی است.

 

4. ماست پروبیوتیک

• حاوی باکتری‌های مفید که ۷۰٪ سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کنند.
• به سلامت روده و هضم بهتر غذا کمک می‌کند.

 

5. بادام

• منبع عالی ویتامین E، یک آنتی‌اکسیدان قوی.
• پوست بادام حاوی ترکیباتی است که به گلبول‌های سفید در مبارزه با ویروس‌ها کمک می‌کند.

 

6. اسفناج

• سرشار از ویتامین C، آهن و بتاکاروتن.
• به افزایش تولید آنتی‌بادی‌ها کمک می‌کند.

 

7. زردچوبه

• کورکومین موجود در آن یک ضدالتهاب و ضدویروس طبیعی است.

– برای تقویت ایمنی و کاهش درد مفید است.

 

8. چای سبز

• حاوی آنتی‌اکسیدان‌های قوی مانند EGCG.
• به بدن در مقابله با رادیکال‌های آزاد کمک می‌کند.

 

9. کیوی

• ویتامین C بیشتری نسبت به پرتقال دارد!
• حاوی پتاسیم و ویتامین K که برای سلامت عمومی مفیدند.

 

10. ماهی چرب (مثل سالمون)

• منبع غنی امگا ۳ و ویتامین D.
• به کاهش التهاب و تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند.

 

برای اینکه سیستم ایمنی قوی‌تری داشته باشیم، بهتر است روزانه حداقل 3 مورد از این مواد غذایی را مصرف کنیم.

 

بهترین صبحانه برای تقویت سیستم ایمنی بدن

صبحانه سوخت‌رسان سیستم ایمنی است! برای اینکه سیستم ایمنی قویتری داشته باشیم می توانیم این ترکیبات را امتحان کنیم:

• املت با قارچ و گوجه: قارچ حاوی سلنیوم و ویتامین D است.
• جو دوسر با عسل و دارچین: جو دوسر بتاگلوکان دارد که فعالیت گلبول‌های سفید را افزایش می‌دهد.
• آب هویج و پرتقال: ترکیب ویتامین A و C، یک بمب ایمنی!
• معجون تقویت سیستم ایمنی بدن: صبح ناشتا 1 لیوان آب پرتقال، 1 قاشق عسل، 1 قاشق زردچوبه، آب، نصف لیمو ترش را با هم مخلوط کرده و میل کنید. این معجون ضدویروس و ضدالتهاب است!

بهترین نوشیدنی برای تقویت سیستم ایمنی بدن

آیا می‌دانید برخی نوشیدنی‌ها می‌توانند مانند سوخت فوق‌العاده برای سیستم ایمنی بدن عمل کنند؟ در فصل سرما و شیوع ویروس‌ها، یک لیوان نوشیدنی مقوی می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند! در این بخش، معجون‌های طبیعی و قدرتمند را به شما معرفی می‌کنیم که نه‌تنها خوشمزه هستند، بلکه مانند یک سپر محافظ از بدن شما در برابر بیماری‌ها دفاع می‌کنند.

 

1. آب لیمو و عسل (معجون طلایی صبحگاهی)

ترکیبات: آب گرم + آب نصف لیموی تازه + 1 قاشق عسل طبیعی

فواید:

• ویتامین C موجود در لیمو تولید گلبول‌های سفید را افزایش می‌دهد.
• عسل خاصیت ضدمیکروبی دارد و گلو درد را تسکین می‌دهد.
• نوشیدن این معجون ناشتا، سموم بدن را دفع می‌کند.

نکته: برای اثرگذاری بیشتر، روزانه مصرف کنید.

 

2. چای زنجبیل و زردچوبه (نوشیدنی ضدالتهاب)

ترکیبات: چای سبز یا سیاه + 1 قاشق زنجبیل رنده‌شده + نصف قاشق زردچوبه + کمی فلفل سیاه (برای جذب بهتر کورکومین)

فواید:

• زنجبیل ضدویروس و زردچوبه ضدالتهاب است.
• ترکیب این دو با چای، یک آنتی‌اکسیدان قوی می‌سازد.
• برای سرماخوردگی و گلودرد بسیار مفید است.

نکته: می‌توانید این معجون را با عسل شیرین کنید.

 

3. آب پرتقال و هویج (بمب ویتامینی)

ترکیبات: 2 عدد پرتقال + 1 عدد هویج + کمی زنجبیل (اختیاری)

فواید:

• پرتقال ویتامین C و هویج ویتامین A دارد که هر دو برای ایمنی ضروری هستند.
• این نوشیدنی پوستی شفاف نیز برای شما به ارمغان می‌آورد!
• برای افزایش انرژی در طول روز عالی است.

نکته: تازه‌بنوشید تا ویتامین‌ها حفظ شوند.

 

4. آب سیب و چغندر (تصفیه‌کننده خون)

ترکیبات: 1 عدد سیب + نصف چغندر متوسط + کمی آب لیمو

– فواید:

• چغندر اکسیژن‌رسانی خون را بهبود می‌بخشد.
• سیب حاوی کوئرستین است که یک آنتی‌هیستامین طبیعی محسوب می‌شود.
• این ترکیب برای پاکسازی کبد نیز مفید است که کمک می کند سیستم ایمنی قوی‌تری داشته باشیم.

نکته: اگر فشار خون دارید، در مصرف چغندر زیاده‌روی نکنید.

 

5. شیر زردچوبه (طلای مایع)

ترکیبات: 1 لیوان شیر گرم + نصف قاشق زردچوبه + کمی فلفل سیاه + 1 قاشق عسل

فواید:

• این نوشیدنی که به “شیر طلایی” معروف است، یک تقویت‌کننده قوی ایمنی محسوب می‌شود.
• زردچوبه حاوی کورکومین است که خواص ضدویروسی و ضدسرطانی دارد.
• شیر نیز منبع خوبی از ویتامین D و کلسیم است که به داشتن سیستم ایمنی قویتر کمک می کند.

نکته: شب‌ها قبل از خواب بنوشید تا خوابی آرام داشته باشید.

 

چطور با مصرف این نوشیدنی ها سیستم ایمنی قوی‌تری داشته باشیم؟

• تازه بنوشید: ویتامین‌ها به مرور زمان از بین می‌روند.
• متنوع مصرف کنید: هر روز یک نوع متفاوت بنوشید تا تمام مواد مغذی را دریافت کنید.
• طبیعی باشد: از نوشیدنی‌های صنعتی پرهیز کنید.

 

نتیجه‌گیری

اگر می‌خواهید بدنی مقاوم داشته باشید، باید علاوه بر رژیم غذایی سالم مصرف مکمل ها و یتامین ها را در برنامه روزانه خود بگنجانید.

تب و درد در کودکان از شایع‌ترین دلایلی است که والدین را به فکر استفاده از داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن می اندازد. استامینوفن یکی از رایج ترین داروهایی است که به عنوان یک درمان ایمن و مؤثر برای کاهش تب و تسکین درد در کودکان تجویز می شود. با اینحال، استفاده نادرست از استامینوفن کودک برای تب و درد می‌تواند عوارض جدی به دنبال داشته باشد.

اگر کودک شما دچار تب و درد شدید شده بهتر است قبل از مصرف شربت استامینوفن کودکان با دوز صحیح، عوارض احتمالی و موارد منع مصرف آن آشنا شوید‌.

 استامینوفن چیست و چگونه عمل می‌کند؟

استامینوفن یک داروی مسکن و ضدتب است که با تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی، درد را کاهش داده و با تنظیم دمای بدن، تب را پایین می‌آورد. برخلاف داروهای ضدالتهابی مانند ایبوپروفن، استامینوفن خاصیت ضدالتهابی ندارد، اما برای کودکان مبتلا به مشکلات معده یا آلرژی به ایبوپروفن گزینه مناسبی است. این دارو در اشکال مختلفی مانند شربت، قطره، شیاف و قرص جویدنی برای کودکان موجود است.

  چه زمانی به کودک استامینوفن بدهیم؟

استامینوفن در موارد زیر تجویز می‌شود:

تب بالای ۳۸ درجه سانتی‌گراد (در کودکان زیر ۳ ماه، تب بالای ۳۸ درجه نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارد).

دردهای خفیف تا متوسط مانند دندان‌درآوردن، گوش‌درد، سردرد یا درد پس از واکسیناسیون.

توجه کنید که استامینوفن کودک برای تب و درد است و عفونت را درمان نمی‌کند. بنابراین، اگر تب کودک بیش از ۳ روز ادامه داشت، حتما به پزشک مراجعه کنید.

دوز استامینوفن کودک برای تب و درد چقدر است؟

دوز استامینوفن بر اساس وزن کودک (نه سن) محاسبه می‌شود. مقدار معمول ۱۰-۱۵ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر نوبت است که می توان آن را هر ۴ تا ۶ ساعت تکرار کرد. (حداکثر ۵ نوبت در ۲۴ ساعت).

بهترین شربت استامینوفن کودکان

شربت استامینوفن استامینوفن کودک برای تب و درد یکی از ایمن‌ترین و مؤثرترین داروها است. اما سوالات رایجی مانند: “بهترین مارک شربت استامینوفن کدام است؟”، “هر چند ساعت می‌توان به کودک استامینوفن داد؟” و “آیا شربت‌های خارجی بهترند؟” ذهن بسیاری از پدرها و مادرها را درگیر می‌کند کند که قصد داریم در ادامه پاسخ کامل و واقع بینانه ای به آنها بدهیم.

 بهترین شربت استامینوفن کودکان کدام است؟

انتخاب یک شربت استامینوفن مناسب برای کودک به عواملی مانند طعم، کیفیت و سهولت مصرف بستگی دارد. یکی از معروف‌ترین برندهای موجود در بازار ایران شربت استامینوفن Feevaاست که با ویژگی های زیر به بازار عرضه شده است:

یکی از خوشمزه‌ترین شربت‌های استامینوفن کودکان با طعم توت‌فرنگی

فاقد الکل و مواد نگهدارنده مضر

دارای قطره‌چکان مدرج برای اندازه‌گیری دقیق دوز استامینوفن کودک برای تب و درد

 

بسیاری از کودکان به طعم داروها حساس هستند که موجب می شود دوز کامل دارو را در هر نوبت مصرف نکنند. به همین دلیل، با وجود اینکه شربت استامینوفن خارجی معمولاً گران‌تر از نمونه داخلی است، برخی والدین ترجیح می‌دهند از شربت استامینوفن خارجی استفاده کنند که بسیار خوشمزه است و اصلا طعم دارو نمی دهد.

تفاوت اصلی این شربت‌ها در طعم و برند است و اثر آنها روی کاهش درد و تب یکسان است زیرا ماده مؤثر همه آن‌ها پاراستامول (استامینوفن) است.

شربت استامینوفن کودکان را هر چند ساعت بدهیم؟

مصرف صحیح استامینوفن برای جلوگیری از مسمومیت دارویی بسیار مهم است.

دوز و فواصل مصرف استامینوفن کودک برای تب و درد:

هر ۴ تا ۶ ساعت یک بار می‌توان به کودک استامینوفن داد.

حداکثر ۵ نوبت در ۲۴ ساعت مجاز است.

دوز مصرف بر اساس وزن کودک محاسبه می‌شود که معمولا ۱۰-۱۵ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر نوبت است.

برای شربت Feeva (که معمولاً ۱۲۰ میلی‌گرم در هر ۵ سی‌سی دارد)، حدود ۴ تا ۵ سی‌سی در هر نوبت کافی است.

 نکاتی که والدین باید برای مصرف استامينوفن کودک بدانند

از سرنگ یا قطره‌چکان مدرج استفاده کنید (نه قاشق معمولی).

شربت را قبل از مصرف خوب تکان دهید.

همیشه قبل از مصرف، برچسب دارو را بررسی کنید و در صورت تردید، با پزشک کودک مشورت نمایید.

اگر کودک استفراغ کرد، در صورت بیرون ریختن دارو در ۱۵ دقیقه اول، می‌توانید دوز را تکرار کنید.

هرگز بدون مشورت پزشک، دوز دارو را افزایش ندهید.

اگر تب کودک پس از ۳ روز قطع نشد، به پزشک مراجعه کنید.

– از دادن همزمان استامینوفن با داروهای دیگر حاوی پاراستامول (مثل سرماخوردگی کودکان) خودداری کنید.

– در صورت اشتباه در دادن دوز، فورا با مرکز کنترل مسمومیت تماس بگیرید.

عوارض جانبی و خطرات مصرف بیش‌ازحد استامینوفن

استامینوفن در دوز صحیح ایمن است، اما مصرف بیش‌ازحد آن می‌تواند باعث مسمومیت کبدی شود. علائم مسمومیت شامل:

حالت تهوع و استفراغ

درد شکم

زردی پوست و چشم (یرقان)

خواب‌آلودگی شدید

 

سوالات رایج والدین درباره استامینوفن کودک برای تب و درد

آیا می‌توان استامینوفن و ایبوپروفن را با هم داد؟

بله، اما با فاصله زمانی (مثلا استامینوفن هر ۴ ساعت و ایبوپروفن هر ۶ ساعت) و فقط تحت نظر پزشک.

 

اگر کودک پس از خوردن استامینوفن استفراغ کرد، چه کار کنیم؟

اگر در عرض ۱۵ دقیقه استفراغ کرد، می‌توان دوز را تکرار کرد. در غیر این صورت تا نوبت بعدی صبر کنید.

 

چه کودکانی نباید استامینوفن مصرف کنند؟

نوزادان زیر ۳ ماه بدون تجویز پزشک.

کودکان مبتلا به بیماری شدید کبدی.

کودکانی که به استامینوفن حساسیت دارند.

 

جمع بندی

اگر به دنبال خوشمزه‌ترین شربت استامینوفن کودکان هستید، Feeva گزینه مناسبی است. اما مهم‌تر از برند دارو، رعایت دوز و زمان مصرف است. شربت استامینوفن خارجی کیفیت خوبی دارد، اما لزوماً برتری خاصی نسبت به نمونه‌های داخلی ندارد.

در نهایت، توجه کنید که باید همیشه دارو را دور از دسترس کودکان نگه دارید و در صورت تردید درباره دوز مصرف، حتما با پزشک مشورت کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به راحتی تب و درد کودک خود را مدیریت کنید!