انواع کم خونی: شناخت، پیشگیری و درمان

علائم:

علائم کم خونی ناشی از کمبود ویتامین می تواند شبیه به کم خونی ناشی از فقر آهن باشد، از جمله خستگی، ضعف و رنگ پریدگی پوست. با این حال، کمبود ویتامین B12 همچنین می تواند باعث مشکلات عصبی مانند بی حسی، گزگز و مشکل در تعادل شود.

تشخیص:

تشخیص کم خونی ناشی از کمبود ویتامین شامل آزمایش خون برای اندازه گیری سطح فولات و ویتامین B12 در بدن شما می شود. اگر کمبودی تشخیص داده شود، ممکن است آزمایش‌های اضافی برای تعیین علت زمینه‌ای، مانند سوء جذب یا کمبود رژیم غذایی، انجام شود.

درمان:

درمان کم خونی ناشی از کمبود ویتامین شامل مصرف مکمل های فولات یا ویتامین B12 است. در برخی موارد، ممکن است برای اصلاح کمبود، تزریق ویتامین B12 لازم باشد. مهم است که هر گونه علت زمینه ای کمبود ویتامین، مانند سوء جذب یا کمبود رژیم غذایی را برطرف کنید. شاید تعجب آور باشد اما نوشیدنی های مفیدی نیز وجود دارند که می توانند در جبران و درمان کم خونی کمک کننده بشند.

پیشگیری:

کم خونی ناشی از کمبود ویتامین را می توان با مصرف یک رژیم غذایی متعادل و غنی از فولات و ویتامین B12 و مصرف مکمل های ویتامین در صورت توصیه پزشک پیشگیری کرد. برای افرادی که در معرض خطر بیشتری برای کمبود هستند، مانند گیاهخواران و افراد مسن، نظارت منظم بر سطح ویتامین ممکن است ضروری باشد.

کم خونی ناشی از بیماری های مزمن (Anemia of Chronic Disease)

کم خونی بیماری مزمن (ACD) نوعی کم خونی است که در افراد مبتلا به بیماری های التهابی مزمن مانند آرتریت روماتوئید، بیماری التهابی روده یا بیماری مزمن کلیوی رخ می دهد. ACD با کاهش تولید گلبول های قرمز و کاهش طول عمر گلبول های قرمز مشخص می شود.

علل:

ACD ناشی از التهاب مزمن است که می تواند بر تولید و عملکرد گلبول های قرمز تأثیر منفی بگذارد. التهاب می تواند منجر به موارد زیر شود:

• کاهش تولید اریتروپویتین، هورمونی که تولید گلبول های قرمز را تحریک می کند.
• اختلال در استفاده از آهن توسط بدن، حتی اگر ذخایر آهن کافی باشد.
• کاهش طول عمر گلبول های قرمز.

علائم:

علائم ACD می تواند شبیه به سایر انواع کم خونی باشد، از جمله خستگی، ضعف و رنگ پریدگی پوست. با این حال، علائم ACD اغلب خفیف هستند و ممکن است توسط علائم بیماری زمینه‌ای پنهان شوند.

تشخیص:

تشخیص ACD شامل آزمایش خون برای اندازه گیری سطح هموگلوبین، فریتین (پروتئینی که آهن را ذخیره می کند) و سایر نشانگرهای التهاب است. همچنین مهم است که بیماری زمینه ای ایجاد کننده ACD را شناسایی و ارزیابی کنید.

درمان:

درمان ACD بر مدیریت بیماری زمینه ای و رفع کم خونی متمرکز است. در برخی موارد، ممکن است برای تحریک تولید گلبول های قرمز نیاز به تزریق اریتروپویتین یا مکمل های آهن باشد. با این حال، درمان ACD می تواند چالش برانگیز باشد و ممکن است نیاز به یک رویکرد چند رشته ای داشته باشد.

پیشگیری:

پیشگیری از ACD شامل مدیریت موثر بیماری های التهابی مزمن از طریق داروها، تغییرات سبک زندگی و مراقبت های منظم پزشکی است. تشخیص و درمان زودهنگام این شرایط می تواند به جلوگیری از ایجاد یا پیشرفت ACD کمک کند.

کم خونی آپلاستیک (Aplastic Anemia)

کم خونی آپلاستیک یک بیماری نادر و جدی است که در آن مغز استخوان به اندازه کافی سلول های خونی جدید تولید نمی کند. این می تواند منجر به کمبود گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها شود.

علل:

علل کم خونی آپلاستیک عبارتند از:

• نارسایی مغز استخوان: این می تواند ناشی از شرایطی مانند عفونت های ویروسی، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی یا برخی داروها باشد.
• اختلالات خود ایمنی: در برخی موارد، سیستم ایمنی به اشتباه به مغز استخوان حمله می کند و باعث نارسایی می شود.
• علل ناشناخته (ایدیوپاتیک): در بسیاری از موارد، علت کم خونی آپلاستیک ناشناخته است.

علائم:

علائم کم خونی آپلاستیک می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• ضعف
• پوست رنگپریده
• عفونت های مکرر
• کبودی یا خونریزی آسان
• خونریزی بینی یا لثه

تشخیص:

تشخیص کم خونی آپلاستیک شامل آزمایش خون و بیوپسی مغز استخوان است. بیوپسی مغز استخوان شامل برداشتن نمونه کوچکی از مغز استخوان برای بررسی زیر میکروسکوپ است.

درمان:

درمان کم خونی آپلاستیک به شدت بیماری و سن و سلامت کلی بیمار بستگی دارد. گزینه های درمانی عبارتند از:

• انتقال خون: انتقال خون می تواند به طور موقت سطح گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها را افزایش دهد.
• داروها: داروهایی برای سرکوب سیستم ایمنی یا تحریک مغز استخوان برای تولید سلول های خونی بیشتر ممکن است استفاده شود.
• پیوند سلول های بنیادی: در موارد شدید، پیوند سلول های بنیادی ممکن است تنها درمان باشد.

پیشگیری:

هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از کم خونی آپلاستیک وجود ندارد. با این حال، می توانید با اجتناب از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی و تشعشع و دریافت واکسن های توصیه شده، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید.