این مقاله به بررسی داروی ضد درد نوروپاتیک و کاربردهای آن در درمان دردهای عصبی می‌پردازد. داروی ضد درد نوروپاتیک، یک دسته از داروهایی هستند که برای درمان دردهای عصبی به کار می‌روند. این داروها می‌توانند درمانی موثر برای دردهای عصبی ناشی از بیماری‌های مختلفی مانند دیابت، سرطان یا آسیب‌های عصبی ارائه دهند. در ادامه به بررسی  داروی ضد درد نوروپاتیک و کاربردهای آن، و دیگر موارد مرتبط پرداخته خواهد شد.

معرفی داروی ضد درد نوروپاتیک

داروی ضد درد نوروپاتیک یک دسته دارویی هستند که برای درمان دردهای عصبی مانند درد عصبی، درد پس از ضربه، درد پس از جراحت و درد پس از عمل جراحی به کار می‌روند. این داروها از طریق مهار یا کاهش بیش از حد انتقال پیام‌های درد در سیستم عصبی موثر هستند. عوارض احتمالی شامل سرگیجه، خواب آلودگی، تهوع، استفراغ، یبوست و تشنجات می‌باشد. استفاده از داروی ضد درد نوروپاتیک باید با توجه به راهنمای پزشکی صورت گیرد.

داروی ضد درد نوروپاتیک با کاهش حساسیت اعصابی که سیگنال‌های درد را به مغز منتقل می‌کنند، عمل می‌کند. معمولاً برای درمان بیماری هایی مانند نوروپاتی دیابتی، نورالژی پس از تبخال و نورالژی سه قلو استفاده می شود.

لیستی از داروهای ضد درد برای نوروپاتی

درمان نوروپاتی، بستگی به نوع و شدت آن دارد. در برخی موارد، قرص‌های ضد درد می‌توانند به درمان نوروپاتی کمک کنند. در ادامه، لیستی از قرص‌های ضد درد برای نوروپاتی آورده شده است:

1. گاباپنتین (Gabapentin): گاباپنتین یک داروی ضد صرع است که برای درمان نوروپاتی نیز استفاده می‌شود. این دارو با کاهش فعالیت عصبی در بدن، به کاهش درد و سایر علائم نوروپاتی کمک می‌کند.

2. پرگابالین (Pregabalin): پرگابالین نیز یک داروی ضد صرع است که برای درمان نوروپاتی استفاده می‌شود. این دارو با کاهش فعالیت عصبی در بدن، به کاهش درد و سایر علائم نوروپاتی کمک می‌کند.

3. نوازین Nevazin :یک داروی ضد افسردگی است که برای درمان نوروپاتی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو با تنظیم سطح سروتونین و نوراپی‌نفرین در مغز، به کاهش درد و سایر علائم نوروپاتی کمک می‌کند. توصیه می‌شود قبل از مصرف هر گونه دارو، با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، در صورت بروز علائم جانبی ناخواسته، به پزشک خود اطلاع دهید.

4. دولوکستین (Duloxetine): دولوکستین یک داروی ضد افسردگی است که برای درمان نوروپاتی نیز استفاده می‌شود. این دارو با تنظیم سطح سروتونین و نوراپی‌نفرین در مغز، به کاهش درد و سایر علائم نوروپاتی کمک می‌کند.

5. لیدوکائین (Lidocaine): لیدوکائین یک داروی موضعی است که برای درمان درد نوروپاتیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو با کاهش فعالیت عصبی در منطقه دردناک، به کاهش درد و سایر علائم نوروپاتی کمک می‌کند.

توصیه می‌شود قبل از مصرف هر گونه دارو، با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، در صورت بروز علائم جانبی ناخواسته، به پزشک خود اطلاع دهید.

داروی ضد درد نوروپاتیک چگونه کار می کند؟

داروی ضد درد نوروپاتیک با مسدود کردن انتقال سیگنال های درد از اعصاب آسیب دیده به مغز عمل می کند. این کار را با اتصال به گیرنده‌های خاص در سیستم عصبی انجام می‌دهد که فعالیت سلول‌های عصبی را که سیگنال‌های درد را منتقل می‌کنند، کاهش می‌دهد. این منجر به کاهش درک درد و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به درد نوروپاتیک می شود.

کاربردهای داروی ضد درد نوروپاتیک

داروی ضد درد نوروپاتیک در درجه اول برای درمان دردهای عصبی استفاده می شود که نوعی درد مزمن است که به دلیل آسیب یا اختلال در عملکرد سیستم عصبی رخ می دهد. معمولاً برای درمان بیماری هایی مانند نوروپاتی دیابتی، نورالژی پس از تبخال و نورالژی سه قلو استفاده می شود. همچنین ممکن است برای درمان انواع دیگر دردهای مزمن مانند فیبرومیالژیا و کمردرد مزمن استفاده شود

مزایای داروی ضد درد نوروپاتیک

استفاده از داروی ضد درد نوروپاتیک برای کاهش درد عصبی، مزایای فراوانی دارد. این داروها به عنوان یک راه حل کامل برای کاهش درد عصبی شناخته می‌شوند.

عوارض داروی ضد درد نوروپاتیک چیست؟

مانند همه داروها، داروی ضد درد نوروپاتیک می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. شایع ترین عوارض جانبی شامل سرگیجه، خواب آلودگی، خشکی دهان، یبوست و افزایش وزن است. این عوارض معمولاً خفیف هستند و خود به خود از بین می روند. با این حال، اگر آنها ادامه پیدا کردند یا شدید شدند، باید با پزشک خود تماس بگیرید. در موارد نادر، داروی ضد درد نوروپاتیک می تواند عوارض جانبی جدی، مانند آسیب کبدی و واکنش های آلرژیک ایجاد کند.

نکات هنگام استفاده از داروی ضد درد نوروپاتیک

قبل از مصرف داروی ضد درد نوروپاتیک، در صورت داشتن هرگونه آلرژی، بیماری کبدی یا کلیوی یا سابقه سوء مصرف دارو، باید پزشک خود را مطلع کنید. همچنین باید به پزشک خود اطلاع دهید که آیا باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، زیرا داروی ضد درد نوروپاتیک ممکن است برای استفاده در این زمان ها ایمن نباشد. رعایت دستورات پزشک در مورد دوز و مدت درمان و اجتناب از رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین در حین مصرف این دارو بسیار مهم است.

نحوه مصرف داروی ضد درد نوروپاتیک

داروهای ضد درد نوروپاتیک برای دوره درمان کوتاه مدت و بلند مدت ممکن است به منظور افزایش کیفیت زندگی بیمار بصورت خوراکی و یا تزریقی به بیمار تجویز شود. هر دو روش مصرف دارو برای کنترل درد نوروپاتیک موثر هستند.

همانطور که بیان شد، داروی ضد درد نوروپاتیک معمولاً برای درمان دردهای نوروپاتیک به کار می‌رود و استفاده از آن در دوران بارداری در بسیاری از موارد ممنوع است. برای همین، باید در صورت بارداری با پزشک خود مشورت کنید و تصمیمات خود را تنها با نظر او انجام دهید.

نتیجه گیری

داروی ضد درد نوروپاتیک دارویی است که برای درمان دردهای نوروپاتیک، که نوعی درد مزمن است که به دلیل آسیب یا اختلال در عملکرد سیستم عصبی ایجاد می شود، استفاده می شود. این دارو با کاهش حساسیت اعصابی که سیگنال‌های درد را به مغز منتقل می‌کنند، عمل می‌کند. در حالی که به طور کلی برای اکثر بیماران بی خطر و موثر است، می تواند عوارض جانبی ایجاد کند و باید با احتیاط در جمعیت های خاص استفاده شود. اگر درد نوروپاتیک را تجربه می کنید، با پزشک خود در مورد اینکه آیا داروی ضد درد نوروپاتیک ممکن است برای شما مناسب باشد صحبت کنید. در نهایت پارس گیتا دارو بزرگترین تامین کننده تجهیزات و اتوماسیون {شرکت تامین کننده داروهای مختلف} است. از اینکه تا پایان این مقاله همراه پارس گیتا دارو بودید سپاسگزاریم.

پرسش و پاسخ

1.آیا داروی ضد درد نوروپاتیک می‌تواند در درمان دردهای عصبی ناشی از سرطان موثر باشد؟

بله، داروی ضد درد نوروپاتیک می‌تواند به عنوان یک روش درمانی تکمیلی برای کاهش دردهای عصبی ناشی از سرطان مورد استفاده قرار گیرد.

2.آیا داروی ضد درد نوروپاتیک عوارض جانبی دارد؟

بله، داروی ضد درد نوروپاتیک عوارضی مانند سرگیجه، خواب آلودگی، تهوع، استفراغ، یبوست و تشنجات دارد.

3.آیا داروی ضد درد نوروپاتیک برای همه افراد مناسب است؟

خیر، قبل از مصرف داروی ضد درد نوروپاتیک، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

4.چگونه باید داروی ضد درد نوروپاتیک را مصرف کرد؟

بهتر است قبل از مصرف داروی ضد درد نوروپاتیک، با پزشک خود مشورت کنید و دستورالعمل‌های پزشک را رعایت کنید.

اسهال یک بیماری شایع است که افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار می دهد. مشخصه آن مدفوع شل و آبکی است که بیشتر از حد معمول رخ می دهد. در حالی که اسهال می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله عفونت ها، داروها و عدم تحمل غذایی باشد، اما می توان با ایجاد برخی تغییرات رژیم غذایی نیز آن را درمان کرد. در این مقاله به این می پردازیم که برای درمان اسهال چه بخوریم.

برای درمان اسهال چه بخوریم؟

هنگامی که شما اسهال دارید، بدن شما مایعات و الکترولیت های زیادی را از دست می دهد که می تواند منجر به کم آبی بدن شود. بنابراین، نوشیدن مقدار زیادی مایعات برای جایگزینی چیزی که از دست داده اید ضروری است. علاوه بر مایعات، غذاهای مناسب می توانند به کاهش علائم و بهبود سریعتر کمک کنند. 

خوردن غذاهای ملایم می تواند به رفع سریع اسهال کمک کند و از ناراحتی و تحریک معده جلوگیری کند. این که آیا اسهال شما ناشی از آلرژی، مسمومیت غذایی، یا یک بیماری مزمن مانند سندرم روده تحریک پذیر است، بر نحوه درمان و غذاهایی که باید در زمان اسهال بخورید تاثیر دارد.

غذای شما می‌تواند بر سطح راحتی شما تأثیر بگذارد. ما به این سوال کاربران که “برای درمان اسهال چه بخوریم” پاسخ می دهیم اما توصیه ما رعایت این رژیم غذایی در کنار مراجعه به پرشک و مصرف دارو است.اگر ناگهانی دچار اسهال شده اید شرایط و رژیم مربوط به خود را دارد و اگر اسهال طولانی را تجربه می کنید باید تحت نظر پزشک باشید.

موادغذایی برای درمان اسهال :

1. موز

موز یکی از موثرترین مواد غذایی برای درمان اسهال است. آنها سرشار از پتاسیم هستند که می تواند به جایگزینی الکترولیت های از دست رفته در اثر اسهال کمک کند. موز همچنین به راحتی هضم می شود که می تواند به تسکین سیستم گوارش کمک کند. خوردن موز رسیده می تواند به تنظیم حرکات روده و کاهش دفعات مدفوع شل کمک کند.

2. زنجبیل

زنجبیل قرن هاست که برای درمان مشکلات گوارشی از جمله اسهال استفاده می شود. حاوی ترکیباتی است که می تواند به کاهش التهاب در روده و بهبود هضم سالم کمک کند. چای زنجبیل یا دمنوش زنجبیل می تواند در درمان اسهال بسیار موثر باشد. همچنین می توانید زنجبیل تازه را به وعده های غذایی خود اضافه کنید یا از مکمل های زنجبیل برای کمک به کاهش علائم استفاده کنید. این گیاه همچنین برای اسهال ناگهانی نیز مورد استفاده می باشد.

3. برنج سفید

برنج سفید یکی دیگر از موادغذایی برای درمان اسهال می باشد. هضم آن آسان است و می تواند به تسکین دستگاه گوارش کمک کند. خوردن برنج سفید ساده می تواند به تنظیم حرکات روده و کاهش دفعات مدفوع شل کمک کند. همچنین می توانید کمی نمک یا آب مرغ به برنج خود اضافه کنید تا طعم آن بیشتر شود.

4. ماست

ماست یک ماده غذایی پروبیوتیک است که حاوی کشت زنده باکتری های مفید است. این باکتری ها می توانند به بازگرداندن تعادل طبیعی باکتری ها در روده کمک کنند که می تواند در اثر اسهال مختل شود. خوردن ماست می تواند به کاهش مدت و شدت اسهال کمک کند. شما باید ماست ساده بدون شکر یا طعم دهنده را انتخاب کنید.

5. سس سیب

سس سیب نیز یک پاسخ دیگر به سوال” برای درمان اسهال چه بخوریم” است که در درمان اسهال بسیار موثر واقع شده است. هضم آن آسان است و می تواند به تسکین دستگاه گوارش کمک کند. خوردن سس سیب می تواند به تنظیم حرکات روده و کاهش دفعات مدفوع شل کمک کند. شما باید سس سیب شیرین نشده را بدون شکر یا طعم دهنده انتخاب کنید.

6. آب مرغ

آب مرغ از جوشاندن مرغ در آب برای مدت طولانی ساخته می شود.  سرشار از مواد مغذی مانند کلاژن، اسیدهای آمینه و مواد معدنی است که می تواند به بهبود پوشش روده و کاهش التهاب کمک کند.  نوشیدن آب مرغ نیز می تواند به جبران الکترولیت های از دست رفته در طول اسهال کمک کند.

7.چای بابونه

 چای بابونه یک نوشیدنی آرام بخش است که می تواند به آرام کردن ناراحتی معده کمک کند. دارای خواص ضد التهابی است که می تواند به کاهش التهاب در روده و کاهش علائم اسهال کمک کند. چای بابونه همچنین دارای اثر آرام بخش ملایمی است که می تواند به آرامش و خواب بهتر شما کمک کند.

 8.نان تست

 نان تست یک غذای کم فیبر است که به راحتی هضم می شود و برای معده ملایم است. می تواند به جذب آب اضافی در دستگاه گوارش و کاهش علائم اسهال کمک کند. با این حال، مهم است که از پخش‌های پرچرب مانند کره یا مربا اجتناب کنید، زیرا می‌توانند علائم شما را تشدید کنند.

 9.هویج

 هویج پخته منبع خوبی از پکتین است، فیبر محلول که می تواند به جذب آب اضافی در دستگاه گوارش و کاهش علائم اسهال کمک کند. آنها همچنین سرشار از پتاسیم هستند که می تواند به تنظیم تعادل مایعات در بدن و جلوگیری از کم آبی بدن کمک کند.

غذاهایی که در هنگام اسهال باید از آنها اجتناب کرد:

در این میان برای درمان زودتر اسهال باید از برخی موادغذایی که محرک دستگاه گوارش محسوب می شوند دوری کرد. آن ها شامل موارد زیر هستند:

• شیر و محصولات لبنی (از جمله نوشیدنی های پروتئینی مبتنی بر شیر)
• غذاهای سرخ شده و چرب
• غذاهای ادویه دار
• غذاهای فرآوری شده، به ویژه آنهایی که مواد افزودنی دارند
• گوشت گوساله
•  سبزیجات خام
• پیاز
• ذرت
• تمام مرکبات و میوه هایی مانند آناناس، گیلاس، توت دانه دار، انجیر، مویز و انگور
• الکل
• قهوه
• نوشابه و سایر نوشیدنی های کافئین دار یا گازدار
• شیرین کننده های مصنوعی، از جمله سوربیتول

خلاصه مطلب

 در نتیجه، اسهال وضعیتی است که در صورت عدم درمان می تواند بسیار ناراحت کننده و حتی خطرناک باشد. در حالی که بسیاری از داروهای بدون نسخه وجود دارند که می توانند به درمان اسهال کمک کنند، غذاهای متعددی نیز وجود دارند که می توانند در درمان این بیماری بسیار موثر باشند. موز، زنجبیل، برنج سفید، ماست و سس سیب از جدیدترین و مفیدترین مواد غذایی برای درمان اسهال هستند. با گنجاندن این غذاها در رژیم غذایی خود می توانید به کاهش علائم و بهبود هضم غذا کمک کنید.

سوالات متدوال

1.هنگام اسهال از چه غذاهایی پرهیز کنم؟

باید از غذاهایی که دارای چربی، فیبر یا قند بالایی هستند اجتناب کنید، زیرا این مواد می توانند علائم شما را تشدید کنند. علاوه بر این، در صورت عدم تحمل لاکتوز، باید از مصرف لبنیات خودداری کنید.

2. اسهال معمولا چقدر طول می کشد؟

اسهال بسته به علت ممکن است از چند روز تا یک هفته یا بیشتر طول بکشد. اگر اسهال شما بیش از چند روز ادامه داشت، باید به پزشک مراجعه کنید.

3. آیا می توانم هنگام اسهال میوه و سبزیجات بخورم؟

– بستگی به نوع میوه یا سبزی دارد. برخی از میوه ها و سبزیجات ممکن است سرشار از فیبر یا قند باشند که می تواند علائم شما را بدتر کند. به گزینه های کم فیبر مانند موز یا سبزیجات پخته پایبند باشید.

4. چگونه می توانم از اسهال در آینده جلوگیری کنم؟

– برای جلوگیری از اسهال، رعایت بهداشت، شستن مکرر دست ها و پرهیز از غذاهایی که به عنوان عامل اسهال شناخته می شوند، مهم است. علاوه بر این، هیدراته ماندن و دریافت فیبر کافی در رژیم غذایی می تواند به جلوگیری از اسهال کمک کند.

بی اشتهایی یک اختلال خوردن است. این اختلال باعث می شود در مورد وزن و غذای خود وسواس داشته باشید. اگر این مشکل را دارید، ممکن است تصویر بدنتان تاب برداشته باشد. شما ممکن است خود را چاق ببینید حتی اگر وزن بدن بسیار پایینی دارید. بی اشتهایی ممکن است به برخی عادات غذایی غیرعادی منجر شود. ما در اینجا بهترین داروی بی اشتهایی کودک را معرفی می کنیم.

عادات غذایی غیرعادی در بی اشتهایی برای مقابله با استرس، اضطراب و عزت نفس پایین استفاده می شوند. محدود کردن غذا ممکن است به شما احساس کنترل بر زندگیتان بدهد.این مشکل زنان را بیشتر از مردان تحت تاثیر قرار می دهد. اغلب در سال های نوجوانی شروع می شود.

چه چیزی باعث بی اشتهایی کودک می شود؟

علت بی اشتهایی در کودکان مشخص نیست. به نظر می‌رسد که ژنتیک و دنیای اطراف آن‌ها در بی اشتهایی عصبی نقش دارند. کارشناسان نمی دانند دقیقا چه چیزی باعث بی اشتهایی می شود. اغلب با رژیم غذایی منظم شروع می شود. با گذشت زمان می تواند منجر به کاهش وزن شدید و ناسالم شود. یک کودک ممکن است به دلیل ترس از چاق شدن، از رژیم غذایی شدید و ترفندهای محدودکننده غذا استفاده کند.

عوامل خطر بی اشتهایی عصبی چیست؟

فرد مبتلا به بی اشتهایی به احتمال زیاد از خانواده ای با سابقه مشکلات سلامتی خاص است. اینها شامل مشکلات وزنی، بیماری های جسمی و مشکلات سلامت روانی است. مشکلات سلامت روان ممکن است شامل افسردگی و سوء مصرف مواد باشد.

موارد دیگری که ممکن است در بی اشتهایی نقش داشته باشند عبارتند از:

• نگرش های اجتماعی
• تأثیرات خانواده
• ژنتیک
• عدم تعادل شیمیایی مغز
• مسائل رشدی

همچنین در صورت داشتن بی اشتهایی و شرکت در ورزش‌ها و فعالیت‌هایی که بر شکل و اندازه بدن تمرکز دارند، ممکن است فرد را در معرض خطر قرار دهد. ورزش هایی مانند : باله، پرورش اندام، اسکیت ، ژیمناستیک، مدلینگ، کشتی و…

علائم بی اشتهایی عصبی چیست؟

اگر کودک مقدار و نوع غذایی که می خورد را محدود می کند و وزن خود را کاهش می دهد یا به طور مناسب وزن اضافه نمی کند، می تواند به دلیل بی اشتهایی باشد.

کودک مبتلا به بی اشتهایی ممکن است:

• در مورد وزن، رژیم غذایی و غذا زیاد صحبت کند.
• همواره یا در حضور دیگران از خوردن غذا امتناع کند
  
• تصویر بدنی مخدوش و عزت نفس پایینی داشته باشد
  
• بیش از حد ورزش کند.
• تمایلی به معاشرت با دوستان و فعالیت های اجتماعی نداشته باشد
• غذا را با استفراغ یا مصرف ملین دفع کند
  
• غمگین یا مضطرب باشد.

سایر علائم و نشانه های بی اشتهایی عبارتند از:

• داشتن مو و ناخن شکننده
• همیشه احساس سرما و یا  خستگی دارد
  
• سرگیجه و ضعف
• پوست خشک و زرد
• رشد موهای ظریف در سراسر بدن
• یبوست

همه کودکان مبتلا به بی اشتهایی کم وزن نیستند. به نظر می رسد کودکی که با بی اشتهایی دست و پنجه نرم می کند، وزن مناسبی دارد و همچنان دارای این اختلال است که به آن بی اشتهایی غیر معمول می گویند.

بی اشتهایی عصبی چگونه تشخیص داده می شود؟

وقتی کودکی دچار بی اشتهایی عصبی است، ممکن است سعی کند مشکل خود را از دیگران پنهان کند. با گذشت زمان، اعضای خانواده، معلمان و مربیان ممکن است در مورد وزن و رفتار وی نگران شوند. استفاده از داروی بی اشتهایی کودک و درمان زودهنگام آن می تواند به پیشگیری از مشکلات جدی سلامتی کمک کند.

برای تشخیص بی اشتهایی، پزشکان ابتدا علائم و سابقه پزشکی کودک را ارزیابی می کنند. این امر مستلزم پرسیدن سوالاتی از کودک و والدین در مورد رفتارهای غذایی و سایر موضوعات مرتبط است.

پزشکان همچنین یک معاینه فیزیکی و آزمایش خون و ادرار انجام می دهند تا مطمئن شوند که بیماری دیگری باعث علائم کودک نمی شود. در برخی موارد، آزمایشات تکمیلی برای بررسی عوارض مربوط به بی اشتهایی انجام می شود. مراجعه هر چه سریعتر به یک متخصص تغذیه بهترین راهکار برای درمان بی اشتهایی کودک است.

بی اشتهایی عصبی چگونه درمان می شود؟

درمان بی اشتهایی می تواند به سن، سلامت کلی، سابقه پزشکی، علائم و عوامل دیگر بستگی داشته باشد. مراقبت های پزشکی فوری ممکن است برای مشکلات فیزیکی مورد نیاز باشد. مشاوره تغذیه می تواند به کودک شما کمک کند تا نحوه انتخاب غذای سالم را بیاموزد. همچنین می تواند با تجویز داروی بی اشتهایی کودک کمک کند تا از پیشروی بی اشتهایی عصبی جلوگیری کرده و کودک به وزن سالم برگردد.

درمان می تواند به شما کمک کند یاد بگیرید چگونه با احساسات کنار بیایید. همچنین می تواند به شما در بهبود مهارت های مقابله ای و اتخاذ عادات سالم کمک کند. درمان را می توان به صورت تک به تک، با خانواده یا گروهی انجام داد. برخی از داروها همچنین می توانند به درمان مشکلات روانی مانند افسردگی و اضطراب کمک کنند.

 درمان اغلب شامل ترکیبی از موارد زیر است:

• درمان فردی
• خانواده درمانی
• تغییر رفتار
• توانبخشی تغذیه
• داروهای ضد افسردگی( هنگام تشخیص افسردگی کودک)
  
• بستری شدن در بیمارستان برای درمان سوء تغذیه

بی اشتهایی یک بیماری جدی است که باعث مشکلات سلامتی مکرر می شود. ممکن است آنقدر شدید باشد که منجر به مرگ شود. به همین دلیل، هم ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی فرزند شما و هم یک متخصص تغذیه باید اعضای فعال تیم مراقبت باشند. والدین در هر درمانی نقش حیاتی دارند. ممکن است کودک شما برای مشکلات مرتبط با کاهش وزن و سوء تغذیه به بیمارستان مراجعه کند.

عوارض احتمالی بی اشتهایی در کودک چیست؟

بی اشتهایی و سوء تغذیه ناشی از آن می تواند تقریباً به تمام سیستم های بدن آسیب برساند و کشنده باشد. بی اشتهایی یکی از بالاترین میزان مرگ و میر را در بین هر بیماری روانی دارد. بیشتر مرگ و میرها با عوارض پزشکی همراه است.

ممکن است منجر به مشکلات سلامتی با موارد زیر شود:

• قلب: آسیب به قلب ممکن است به دلیل سوء تغذیه یا استفراغ مکرر اتفاق بیفتد. کودک ممکن است ضربان قلب آهسته، سریع یا نامنظم داشته باشد. همچنین ممکن است فشار خون پایینی داشته باشند.
• خون : از هر 3 کودک مبتلا به بی اشتهایی، 1 کودک درچار کم خونی خفیف است. حدود نیمی از کودکان مبتلا به این مشکل دارای تعداد گلبول های سفید پایین (لکوپنی) هستند.
• دستگاه گوارش: حرکات طبیعی در مجرای روده اغلب با خوردن بسیار محدود و کاهش وزن شدید کند می شود. افزایش وزن و مصرف برخی داروها می تواند به رفع آن کمک کند.
• کلیه ها: کم آبی ناشی از بی اشتهایی ممکن است منجر به ادرار بسیار غلیظ شود. همچنین ممکن است کودک شما ادرار بیشتری تولید کند. این ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که توانایی کلیه ها در تمرکز ادرار مختل شود. تغییرات کلیوی اغلب زمانی که فرزند شما به وزن طبیعی خود باز می گردد به حالت عادی باز می گردد.
• سیستم غدد درون ریز: در دختران، فقدان قاعدگی یکی از علائم بارز بی اشتهایی است. اغلب قبل از کاهش وزن شدید اتفاق می افتد. ممکن است پس از بازیابی وزن طبیعی ادامه یابد. سطوح پایین تر هورمون رشد نیز گاهی در نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی یافت می شود. این ممکن است رشد تاخیری را که گاهی در کودکان مبتلا به بی اشتهایی دیده می شود توضیح دهد. عادات غذایی معمولی اغلب باعث بازیابی رشد طبیعی می شود.
• استخوان ها: کودکان مبتلا به بی اشتهایی بیشتر در معرض خطر شکستگی استخوان هستند. هنگامی که علائم بی اشتهایی قبل از رسیدن به اوج تشکیل استخوان شروع می شود (اغلب در اواسط تا اواخر نوجوانی)، خطر کاهش بافت استخوان یا از دست دادن استخوان بیشتر است. تراکم استخوان اغلب در دختران مبتلا به بی اشتهایی کم است. آنها ممکن است کلسیم کافی را در رژیم غذایی خود دریافت نکنند یا به اندازه کافی کلسیم آن را جذب نکنند.

• 

چگونه می توان از بی اشتهایی در کودکان جلوگیری کرد؟

متخصصان نمی دانند چگونه از بی اشتهایی پیشگیری کنند. اماکشف و درمان زودهنگام آن می تواند علائم را کاهش دهد. می تواند رشد طبیعی کودک شما را تقویت کند. همچنین می تواند کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشد. تشویق فرزندتان به داشتن عادات غذایی سالم و نگرش واقع بینانه نسبت به وزن و رژیم غذایی نیز ممکن است کمک کند.

آیا می توان از بی اشتهایی عصبی پیشگیری کرد؟

متخصصان نمی دانند چگونه از بی اشتهایی عصبی جلوگیری کنند. اگر اعضای خانواده نگرش ها و اقدامات سالمی در مورد وزن، غذا، ورزش و ظاهر داشته باشند،بسیار کمک کننده است. بزرگسالان می توانند به طرق مختلف به کودکان و نوجوانان در ایجاد عزت نفس کمک کنند. این شامل آموزش های آکادمیک، سرگرمی ها و کار داوطلبانه می شود.

زندگی با بی اشتهایی عصبی

اگر شما یا کودکتان به بی اشتهایی دچارید، باید مرتبا با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید. باید بدانید که بی اشتهایی عصبی بهبود می یابد. برای درمان هرچه بهتر باید روجیه خود را حفظ کرده و یک برنامه درمانی کامل را دنبال کنید.

مصرف داروی بی اشتهایی کودک یا خودتان را به همراه  سایر درمان ها، جدی بگیرید و لازم نیست  در طول دوران نقاهت، همیشه خود را وزن کنید. به یاد داشته باشید نباید زمان زیادی را تنها بگذرانید.

همچنین مهم است که نسبت به چیزهایی که منجر به رفتارهای بی اشتهایی می شود آگاهی داشته و از آن اجتناب کنید. مکمل های غذایی به شما کمک می کند تا مطمئن شوید که تغذیه کافی دارید.

روش‌های آرام‌سازی مانند یوگا نیز ممکن است به کاهش علائم کمک کنند.

بهترین درمان بی اشتهایی عصبی کدام است؟

درد نوروپاتی به دلیل صدمه یا آسیب به اعصابی است که اطلاعات را بین مغز و نخاع از پوست، ماهیچه ها و سایر قسمت های بدن منتقل می کند. درد معمولاً به عنوان یک احساس سوزش توصیف می شود و مناطق آسیب دیده اغلب به لمس حساس هستند. علائم درد نوروپاتیک نیز ممکن است شامل درد طاقت فرسا، سوزن سوزن شدن، مشکل در تشخیص صحیح دما و بی حسی باشد. درمان درد های نوروپاتی با توجه به علت درد ممکن است متفاوت باشد.

چه چیزی باعث درد نوروپاتیک می شود؟

علل شایع درد نوروپاتیک شامل فشار عصبی یا آسیب عصبی پس از جراحی یا ضربه، عفونت های ویروسی، سرطان، ناهنجاری های عروقی، اعتیاد به الکل، شرایط عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس( ام اس) و شرایطی مانند دیابت است. همچنین ممکن است از عوارض جانبی برخی داروها باشد. گاهی اوقات هیچ علت قابل شناسایی یافت نمی شود. این موضوع می تواند برای فردی که درد را تجربه می کند ناراحت کننده باشد.

درد مزمن نوروپاتی شایع است و ممکن است به یک بیماری زمینه ای مانند سرطان یا نوروپاتی دیابتی مرتبط باشد، یا می تواند با درمان هایی مانند شیمی درمانی مرتبط باشد.

علائم درد نوروپاتی چیست؟

این درد به طرق مختلفی می آید. افرادی که از آن رنج می برند اغلب از احساس سوزش یا سرمای شدید، گزگز، سوزن سوزن شدن مانند شوک الکتریکی، بی حسی، سنگینی بیش از حد و حتی عدم حساسیت در ناحیه آسیب  یا برعکس، یک حساسیت مفرط که با کوچکترین لمس باعث بروز درد می شود صحبت کرده اند. محرک هایی که برای افراد دیگر طبیعی است و حتی اذیت نمی شود و برای این بیماران. غیر قابل تحمل هستند.

مدیریت درد نوروپاتیک

درد نوروپاتیک اغلب به درمان‌های استاندارد درد پاسخ ضعیفی می‌دهد و گاهی ممکن است به جای بهتر شدن در طول زمان بدتر شود. برای برخی افراد، می تواند منجر به ناتوانی جدی شود. رویکرد چند رشته‌ای که ترکیبی از درمان‌ها است، می‌تواند راه بسیار مؤثری برای تسکین درد نوروپاتیک باشد. رویکرد چند رشته‌ای شامل:

فیزیوتراپی
فعالیت های فیزیکی عمومی
مشاوره
ماساژ درمانی
طب سوزنی
درمان دارویی

تعدادی از درمان های دارویی را می توان برای مدیریت درد نوروپاتیک خارج از خدمات تخصصی مدیریت درد استفاده کرد. با این حال، تفاوت قابل توجهی در نحوه شروع درمان، دوزهای مورد استفاده و ترتیب معرفی داروها، اینکه آیا دوزهای درمانی به دست می‌آیند و اینکه آیا توالی صحیح طبقات درمانی وجود دارد یا خیر، وجود دارد.

یک مسئله دیگر این است که تعدادی از درمان‌های رایج برای درمان درد نوروپاتیک مجوز ندارند، که ممکن است استفاده از آنها را محدود کند. این عوامل ممکن است منجر به کنترل ناکافی درد و عوارض قابل توجهی شود.

راهکار درمان درد نوروپاتی

اهداف اولیه درمان درد نوروپاتی، مدیریت درد تا حد امکان و به حداقل رساندن عوارض جانبی منفی درمان است. افراد مبتلا به درد مزمن نوروپاتی ممکن است برای ارزیابی، مدیریت و مشاوره در مورد زندگی با درد مزمن به کلینیک درد ارجاع داده شوند.

علت درد در هر فرد متفاوت است و پزشک شما نیازهای شما را در نظر می گیرد تا مناسب ترین درمان را برای شما پیشنهاد کند. درمان‌های مختلفی برای درد نوروپاتیک وجود دارد و اغلب یافتن بهترین گزینه برای یک فرد یک فرآیند «آزمون و خطا» است.

رایج ترین درمان های درد نوروپاتی

اگرچه دستیابی به تسکین مؤثر در همه موارد ممکن نیست، اما درمان های پیشرفته ای برای کنترل علائم وجود دارد. همانطور که متوجه شده اید، ما فقط در مورد “درمان درد نوروپاتی” صحبت می کنیم: علت درد نوروپاتیک گاهی قابل درمان است و گاهی اوقات نه. با درمان ها به دنبال بهبود حداقل کیفیت زندگی شما با کاهش شدت درد هستیم.

مسکن های معمولی مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا داروهایی مثل ایبوپروفن، آسپرین و… معمولاً برای دردهای عصبی مؤثر نیستند.

رایج ترین داروهایی که برای درمان های درد نوروپاتی استفاده می شوند عباتند از:

ضد صرع ها

این داروها که عمدتاً برای درمان صرع استفاده می‌شوند، می‌توانند درد عصبی را کاهش داده و علائم نوروپاتیک را کاهش دهند. تجویز یک داروی ضد صرع به این معنی نیست که شما مبتلا به صرع هستید یا در معرض خطر ابتلا به صرع هستید. داروهایی مانند گاباپنتین، پره گابالین جزو این دسته از داروها هستند که عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، سرگیجه و سردرد به همراه دارند.

داروهای ضد افسردگی

این گروه از داروها که عمدتاً برای افسردگی استفاده می‌شوند، بر مدیریت درد عصبی نیز تأثیر دارند. تجویز یک داروی ضد افسردگی به این معنی نیست که شما مبتلا به افسردگی هستید یا در معرض خطر ابتلا به افسردگی هستید. آمی تریپتیلین، دولوکستین دو داروی ضدافسردگی هستند که برای درمان درد نوروپاتی نیز تجویز می شوند. عوارض جانبی این قرص ها خواب آلودگی و خشکی دهان می باشد.

مواد افیونی

شواهدی مبنی بر فواید استفاده از مواد افیونی برای درمان دردهای عصبی مشخص نیست، با این حال برخی افراد آنها را مفید می دانند. مواد افیونی مانند مورفین، اکسی کدون و هیدرومورفون یا ترامادول در مقایسه با سایر داروهایی که برای دردهای عصبی استفاده می شوند موثر هستند و از نظر تعداد مورد نیاز برای درمان مشابه داروهای ضد افسردگی هستند.

عوارض جانبی متداول این مواد حواس پرتی، یبوست، خواب آلودگی، حالت تهوع مشاهده شده است.

لیدوکائین

لیدوکائین موضعی  یک بی حس کننده است که برای درمان درد نوروپاتیک تجویز می شود. برخی ادعا میکنند برای درمان دردهای نوروپاتی موثر است. عوارض جانبی رایج گزارش شده از لیدوکائین موضعی تحریک و قرمزی پوست محل درد می باشد.

تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS)

دستگاه TENS یک تکانه الکتریکی خفیف تولید می کند. الکترودها از دستگاه روی پوست در ناحیه درد قرار می گیرند. اعتقاد بر این است که تحریک انتخابی برخی رشته‌های عصبی می‌تواند سیگنال‌هایی را که پیام‌های درد را به مغز و نخاع منتقل می‌کنند، مسدود کند که ممکن است به شل شدن عضلات و کاهش درد کمک کند. TENS را می‌توان خود تجویز کرد، اما توصیه می‌شود قبل از استفاده، یک آزمایش تحت نظارت به افراد داده شود.

عوارض جانبی این روش واکنش آلرژیک، تحریک پوست از الکترودها مشاهده شده است.

تحریک الکتریکی عصبی از راه پوست (PENS)

این روش اغلب به افراد مبتلا به درد نوروپاتی که درمان آن دشوار است پیشنهاد می شود. این روش شبیه TENS است، اما شامل قرار دادن یک الکترود زیر پوست با سوزن به جای استفاده از یک پد چسبنده (الکترود) روی پوست است. سوزن ها به یک دستگاه محرک الکتریکی متصل می شوند.

عوارض جانبی رایج: کبودی و حساسیت در جایی که سوزن وارد شده است.

سبک زندگی سالم فواید بسیاری دارد، از جمله کمک به پیشگیری از بیماری قلبی، دیابت نوع 2، چاقی و سایر بیماری های مزمن. یکی دیگر از مزایای مهم این است که روتین های سالم منجر به تقویت ایمنی بدن شما می شوند.

چگونه بدن ایمنی ایجاد می کند؟

هنگامی که آنتی بادی ها به یک آنتی ژن متصل می شوند به سایر قسمت های سیستم ایمنی بدن سیگنال می دهد که مهاجمان را مورد حمله قرار داده و از بین ببرد. بدین ترتیب بدن انسان نسبت به یک بیماری خاص مصونیت (اکتسابی) ایجاد می کند.

سیستم ایمنی راه بدن برای محافظت از خود در برابر عفونت و بیماری است. با همه چیز از ویروس سرماخوردگی و آنفولانزا گرفته تا شرایط جدی مانند سرطان مبارزه می کند. سیستم ایمنی بدن ما پیچیده است و تحت تأثیر عوامل بسیاری قرار می گیرد. واکسن ها در برابر بیماری های خاص ایمنی ایجاد می کنند. برخی از راه های تقویت ایمنی بدن عبارتند از: خوب غذا خوردن، فعالیت بدنی، حفظ وزن مناسب، خواب کافی، سیگار نکشیدن و اجتناب از مصرف زیاد الکل.

سخت نگیرید!

از نظر علمی ثابت شده است که استرس مداوم می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند. با این حال، این یک واقعیت است که در کنار رژیم غذایی و خواب، استرس روانی یک عامل کلیدی مرتبط با وضعیت سیستم ایمنی بدن است. مواقعی در زندگی ما وجود دارد که پس از یک موقعیت عاطفی شدید یا یک پروژه طولانی و خسته کننده احساس بدی داریم؛ به این دلیل که استرس ما را مستعد ابتلا به عفونت می کند. یکی از راه های تقویت ایمنی بدن مقابله با این استرس ها و مدیریت آن ها است

خوب غذا خوردن

میوه و سبزیجات، پروتئین بدون چربی، غلات کامل و شیر و محصولات شیر ​​بدون چربی یا کم چرب نیز راه دیگر برای تقویت ایمنی بدن است . خوب غذا خوردن همچنین به معنای محدود کردن چربی های اشباع شده، کلسترول، نمک و قندهای افزوده است.

خوب غذا خوردن مواد مغذی متعددی را فراهم می کند که به تقویت ایمنی بدن منجر میشود. با این حال، توجه داشته باشید که مقدار زیاد برخی از ویتامین ها و مواد معدنی می تواند مضر باشد. اگر فکر می کنید به مکمل های غذایی نیاز دارید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

فعالیت بدنی

داشتن فعالیت بدنی منظم به شما کمک می کند احساس بهتری داشته باشید، بهتر بخوابید و اضطراب را کاهش دهید. همراه با تغذیه خوب، فعالیت بدنی می تواند به فرد در تناسب اندام کمک کند. پیروی از توصیه های مربوط به فعالیت بدنی برای سن شما فواید فوری و طولانی مدت دارد. تحقیقات در حال ظهور همچنین نشان می دهد که فعالیت بدنی ممکن است به طور بالقوه برای تقویت ایمنی بدن مفید باشد.

همه می دانند که فعالیت بدنی منظم بیک راه تقویت ایمنی بدن است و کمک می کند تا از عفونت جلوگیری شود. اگر از قبل فردی فعال هستید، ورزش بیشتر ایمنی شما را بهبود نمی بخشد. اما اگر فرد فعالی نیستید، چندین بار در هفته ورزش، دویدن یا حتی پیاده روی را شروع کنید. هر فعالیت ورزشی باعث تقویت ایمنی بدن شما می شود. بنابراین اگر می خواهید بدنتان بهتر با عفونت مبارزه کند و در برابر آن مقاومت کند، حرکت کنید!

حفظ وزن مناسب

اضافه وزن می تواند بر عملکرد بدن شما تأثیر بگذارد. چاقی که به عنوان شاخص توده بدنی (BMI) 30 یا بیشتر در بزرگسالان تعریف می‌شود، با اختلال در عملکرد ایمنی مرتبط است.

راه های ایمن برای کمک به حفظ وزن سالم شامل کاهش استرس، خوردن غذاهای سالم، خواب کافی و انجام فعالیت بدنی منظم است. فردی که دچار چاقی است و سالم غذا می خورد و ورزش می کند همچنان در خطر کاهش عملکرد سیستم ایمنی است. در برخی مطالعات نشان داده شده است که چاقی به خودی خود ایمنی را مختل می کند. برخی از این یافته های خاص عبارتند از: کاهش تولید سیتوکین.

به اندازه کافی خوابیدن

شواهد علمی نشان می دهد که کم خوابی می تواند بر بخش های مختلف سیستم ایمنی تأثیر منفی بگذارد. این می تواند منجر به ایجاد طیف گسترده ای از اختلالات شود.

این یک واقعیت غیرقابل انکار است که خواب برای سلامت و تندرستی کلی شما بسیار مهم است. همانطور که ما می خوابیم، ماهیچه های ما ترمیم می شوند، مواد زائد از سلول های ما حذف می شوند. می توان گفت به همین ترتیب ایمنی بدن حین خواب تقویت میشود.

سیگار نکشیدن

سیگار بدن را در مبارزه با بیماری ها تضعیف می کند. استعمال دخانیات به سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند و باعث می شود در مبارزه با بیماری، سیستم ایمنی راه خود را برای محافظت از بدن از کم کند. علاوه بر این، سیگار کشیدن باعث به خطر افتادن آرامش یا تعادل بدن می شود.

سیگار کشیدن یکی از علل آرتریت روماتوئید، یک بیماری خودایمنی است که سیستم ایمنی بدن به مفاصل حمله می کند و باعث تورم و درد می شود.
افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید زمان بیشتری برای رفت و آمد دارند و انجام فعالیت های عادی روزانه سیگار کشیدن نیز در اثربخشی اختلال ایجاد می کند.

خودداری از مصرف زیاد الکل

مصرف الکل به طور معمول با آسیب کبدی مرتبط است. اگر مصرف الکل ادامه دار باشد می تواند به طور قابل توجهی بر سیستم ایمنی تأثیر بگذارد و در نتیجه توانایی بدن برای محافظت کافی از خود در برابر عفونت و بیماری را محدود کند.

آیا الکل روی سیستم ایمنی تاثیر می گذارد؟

دانشمندان مدت‌هاست در مورد اثرات الکل بر عملکرد سیستم ایمنی بحث کرده‌اند و از یک سو نشان داده‌اند که مصرف دوزهای بالای الکل می‌تواند مستقیماً طیف وسیعی از پاسخ‌های ایمنی را سرکوب کند و سوء مصرف الکل با افزایش تعدادی از بیماری‌های عفونی مرتبط است.

مصونیت طبیعی پس از عفونت COVID-19 چقدر طول می کشد؟

در ابتدا، محققان فکر می کردند که ایمنی طبیعی در برابر کووید-19 تنها 2 تا 3 ماه قبل از محو شدن دوام می آورد. با ادامه این بیماری همه گیر، کارشناسان شروع به یافتن شواهدی کردند مبنی بر اینکه ایمنی طبیعی می تواند برای مدت طولانی تری پس از عفونت باقی بماند

اسهال با مدفوع شل یا آبکی غیرمعمول مشخص می شود. بیشتر موارد اسهال توسط باکتری ها، ویروس ها یا انگل ها ایجاد می شود. اختلالات دستگاه گوارش نیز می تواند باعث اسهال مزمن شود. با صحبت از آمار، هر سال 2 میلیارد نفر به اسهال مبتلا می شوند. پس بهتر است راه های درمان خانگی اسهال را بدانیم تا در صورت لزوم استفاده کنیم.

اسهال اغلب به دلیل عدم رعایت بهداشت اولیه یا مصرف آب و غذای آلوده ایجاد می شود. آلودگی نوروویروس، یکی از شایع ترین علل اسهال، مسئول بیش از دویست هزار مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه بوده است.

اسهال یکی از شایع ترین بیماری هایی است که افراد در زندگی روزمره با آن مواجه می شوند. و اغلب به دنبال درمان خانگی اسهال هستند. دانستن اینکه چه چیزی موثر است و چه چیزی نه بسیار مهم است زیرا شدت اسهال می تواند از یک وضعیت ساده یا موقت تا یک وضعیت خطرناک در هر زمانی متغیر باشد.

عوارض اسهال

در حالی که اغلب موارد اسهال می تواند خفیف باشد، اما اغلب منجر به کم آبی بدن، عدم تعادل الکترولیت ها، گرفتگی عضلات، نفخ، و درد شکم و سایر علائم می شود. بنابراین، مهم است که خود را با محلول های آبرسان خوراکی هیدراته نگه دارید و برای کمک به بهبودی بدن خود استراحت کافی داشته باشید.

اگر علائم شما خفیف به نظر می رسند، می توانید از برخی از درمان های خانگی استفاده کنید. با این حال، اگر علائم بیش از یک هفته طول بکشد، باید برای تشخیص و داروهای مناسب با پزشک مشورت کنید. با ما همراه باشید تا بدانید چگونه اسهال را در مراحل اولیه آن در خانه کنترل کنید.

برخی از داروهای خانگی وجود دارند که می توانند به  کاهش حرکات روده کمک کنند. با این حال، آنها باید فقط پس از دو روز اسهال مداوم و در حالت ایده آل با تأیید پزشک استفاده شوند. اسهال یک مکانیسم دفاعی طبیعی است که بدن برای از بین بردن میکروارگانیسم هایی که به طور بالقوه می تواند باعث عفونت شود، استفاده می کند. به همین دلیل، ابتدا نباید سعی کنید اسهال را بدون ارزیابی متوقف کنید.

درمان های خانگی برای درمان اسهال

خوردن انار

انار سرشار از خواص ضد التهابی است که به درمان اسهال کمک می کند. در متوقف کردن از دست دادن حرکات مفید است و همچنین علائم آن را کاهش می دهد. آب انار یا میوه آن به دلیل فعالیت ضد التهابی که در روده دارد، می‌تواند فوراً برای توقف حرکات شل مصرف شود.

نوشیدن مایعات زیاد

یکی از مراحل ضروری برای درمان خانگی اسهال، استفاده از مایعات است. بزرگسالان مبتلا به اسهال باید آب، آب میوه، نوشیدنی های ورزشی، نوشابه های گازدار بدون کافئین و سوپ های آبکی بنوشند. آیا هر روز به اندازه کافی آب می نوشید؟ طبق آکادمی ملی علوم، مهندسی و پزشکی ایالات متحده، مصرف مایعات کافی در روز برای مردان حدود 15.5 فنجان (3.7 لیتر) و برای زنان حدود 11.5 فنجان (2.7 لیتر) در روز است.

رژیم BRAT

خوردن مقداری غذا  و هضم مواد مغذی آن  می تواند به جذب بهتر آب و کمک به هیدراته ماندن شما کمک کند. مشکل این است که بسیاری از موارد اسهال با حالت تهوع و استفراغ همراه است و غذا خوردن را به آخرین کاری که می خواهید انجام دهید تبدیل می کند.

بسیاری از مردم رژیم به اصطلاح BRAT یعنی موز، برنج، سس سیب و نان تست را در مواقعی مانند این می‌دانند که به عنوان یک رژیم غذایی ملایم توصیف می شود. این رژیم برای بزرگسالان و کودکان توصیه می شود.

موز مملو از پتاسیم است که اسهال می تواند آن را از بین ببرد. هیچ یک از این غذاها برای مدت طولانی در معده نمی ماند. بهتر است از بیشتر محصولات لبنی پرهیز کنید، زیرا آنها می توانند اسهال شما را بدتر کنند یا باعث ایجاد گاز و نفخ شوند اما ماست پروبیوتیک ممکن است مدت و شدت اسهال عفونی را کاهش دهد.

همچنین باید از غذاهای چرب، چرب و تند و الکل دوری کنید. سعی کنید به جای سه وعده غذایی بزرگ، چندین وعده غذایی کوچکتر در روز بخورید تا زمانی که احساس بهتری داشته باشید. این برای سیستم گوارش شما آسان تر خواهد بود.

دوری از ورزش

تمرینات ورزشی، به خصوص تمرینات شدید، می تواند بیشتر بدن شما را کم آب کند. در حین ابتلا به اسهال بدن شما نیاز به استراحت دارد. می توانید فعالیت های روزانه انجام دهید، اما کالری اضافی زیادی مصرف نکنید.”

چیزی به نام «اسهال دونده» وجود دارد که در حین یا بعد از دویدن اتفاق می‌افتد، اما معمولاً فقط برای افرادی که مسافت‌های طولانی را می‌دوند اتفاق می‌افتد. هیچ کس نمی داند که دقیقاً چه چیزی باعث اسهال دونده می شود. بهتر است قبل از دویدن از غذاهای پر فیبر و تولید گاز مانند لوبیا و میوه اجتناب کنید و اگر مستعد اسهال دونده هستید، مایعات زیادی بنوشید.

دمنوش گیاهی

برخی از مردم به چای بابونه به عنوان یک درمان ساده برای اسهال سوگند یاد می کنند، یک مطالعه در سال 2014 نشان داد که ترکیب عصاره گل بابونه، صمغ مر و زغال قهوه به اسهال حاد کمک می کند.

چای علف لیمو نیز ممکن است برای بیماری های معده مفید باشد. این می تواند روده شما را آرام کند. لزوماً بر اسهال تأثیر نمی گذارد، اما می تواند به رفع گرفتگی عضلات کمک کند.

زنجبیل

مردم هزاران سال است که زنجبیل را به عنوان درمانی برای انواع مشکلات معده می شناسند. معمولاً در غذا، چای و مکمل‌ها برای کاهش بیماری حرکت، بی‌حالی مرتبط با بارداری و حالت تهوع پس از جراحی یا شیمی‌درمانی استفاده می‌شود.

زنجبیل این توانایی را دارد که عضلات معده را آرام کند و پوشش داخلی روده را تسکین دهد. این یک ادویه شگفت‌انگیز در نظر گرفته می‌شود، داروی مطمئنی برای بسیاری از بیماری‌هاست. به بهبود هضم کمک می کند، حرکت کند را درمان می کند و آنزیم های معده را تحریک می کند. زنجبیل از جمع شدن مایعات در روده ها جلوگیری می کند و میکروب های مضری که باعث اسهال می شوند را مسدود می کند.

اگر از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید، از پزشک خود در مورد استفاده از زنجبیل سوال کنید. افراد باردار باید همیشه قبل از مصرف داروها یا مکمل های جدید با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنند.